پاسخ:
كلمه «مُصْحَف» در لغت به معناي مجموعه برگههايي گردآمده ميان دو جلد است كه امروز «كتاب» خوانده ميشود. بنابراين، مصحف فاطمه (س) به معناي كتاب فاطمه (س) است. برخي از روايات اهل سنت به چنين كتابي اشاره و راوياني مانند ابيّ بن كعب وجود كتابي را نزد آن حضرت (س) تأييد كردهاند.
روايتهاي فراواني درباره ماهيت اين مصحف در منابع شيعي يافت ميشود. در اين احاديث به ويژگيهاي محتوا، حجم، زمان و چگونگي نگارش اين مصحف اشاره شده است. البته در نگاه نخست اختلافاتي ميان برخي روايات ديده ميشود كه آنها را با كمي دقت ميتوان توجيه كرد. اين روايات مطالب مصحف را با مطالب قرآن متفاوت دانستهاند و بر پايه شماري از آنها مطالبي مانند وصيت حضرت فاطمه (س) مصيبتهاي فرزندان آن حضرت (س) در طول زمان، پيشگويي رويدادهاي آينده و نام پادشاهاني كه بر زمين حكم خواهند راند، در آن نوشته شده است.
دستهاي از روايات نيز اين مصحف را دربردارنده همه احكام حلال و حرام ميدانند؛ حتي حكم عملي كه حدش «نصف شلاق» است. بر پايه پارهاي از احاديث، امام صادق(ع) حوادث تاريخي مانند ظهور زنديقان را پيشگويي و گفتارش را به مصحف حضرت زهرا(س) مستند ميكند.
بنابراين، روايات با يكديگر ناسازگار نيستند و هر يك از روايتها به بازگويي بخشي از محتواي مصحف ميپردازد.
زمان و چگونگي نگارش
مهمترين مسئله درباره اين مصحف زمان و چگونگي نگارش آن است و مسئله ارتباط حضرت زهرا (س) با
جبرئيل و ديگر فرشتگان الهي در همين جا مطرح مي
شود.
در چند روايت، درباره كيفيت نگارش آن چنين آمده است كه پيامبر اكرم(ص) مطالب را املا ميكرد و حضرت علي(ع) آنها را مينوشت.
بنابراين، سبب انتساب مصحف به حضرت فاطمه(س) نگاهداري ايشان از آن كتاب يا واسطهبودن آن حضرت براي رسيدن برخي از مطالب به دست علي(ع) است. برخي از روايات نيز مصحف را املا و وحي مستقيم خداوند بر حضرت زهرا (س) دانستهاند.
بر پايه ديگر روايات، خداوند بعد از وفات پيامبر اكرم
(ص)، فرشتهاي نزد حضرت زهرا
(س) ميفرستاد تا او را در غم پدرش دلداري دهد، وي را از جايگاه رسول خدا در بهشت آگاه سازد و با او درباره مطالب گوناگوني گفتوگو كند. حضرت فاطمه
(س) سخنان آن فرشته را براي حضرت علي
(ع) باز ميگفت و آن حضرت
(ع) آنها را مينوشت. روايتي اين فرشته را
جبرئيل خوانده است.
در توجيه اين احاديث كه به ظاهر با هم ناسازگارند ميتوان گفت كه خداوند به واسطه فرشتهاي از فرشتگان خود به نام
جبرئيل با آن حضرت سخن گفته است.
توجيه ديگر اينكه فاطمه زهرا (س) يك مصحف داشت. درونمايه بخشي از اين كتاب، مطالب دريافتي از پدرش و محتواي بخشي ديگر از آن مطالب
جبرئيل بود.
پرسشي كه در اينجا مطرح ميشود اين است كه مسلمانان معتقدند كه پيامبر اكرم (ص) خاتم انبيا بوده و پس از وفات آن حضرت ارتباط زمين و آسمان (وحي) منقطع شده است. بنابراين نازلشدن فرشته بر حضرت زهرا (س) وگفتوگويش با آن بزرگوار چگونه توجيه ميشود؟
بر پايه آيات قرآن ارتباط خداوند با كساني جز پيامبران از راه ارسال فرشتگان و وحي نيز امكانپذير است؛ چنانكه آيات بسياري از ارتباط فرشته با حضرت مريم (س) سخن ميگويد و خداوند ارتباط خود را با مادر حضرت موسي (ع) وحي ميخواند.
چنانچه اين ارتباط با زناني مانند مادر موسي(ع) و حضرت مريم (س) امكانپذير باشد، وقوع آن درباره حضرت فاطمه زهرا (س) كه پيامبر اكرم (ص) ايشان را سرور همه زنان در همه زمانها ميخواند دور از ذهن نيست. معناي انقطاع وحي و قطع ارتباط زمين و آسمان پس از پيامبر اكرم (ص) از ميان رفتن ارتباط خداوند با فردي در جايگاه پيامبري و مأمور بودن به ابلاغ است نه قطع ارتباط زمينيان با خداوند و فرشتگان. بر پايه روايات شيعه گونه اي از ارتباط ميان امامان معصوم و خداوند وجود دارد. همچنين كساني در روايات اهل سنت «مُحَدَّث» خوانده شدهاند. «محدّث» يعني كسي كه با فرشتگان الهي به شيوهاي ارتباط دارد و از آنان حديث دريافت ميكند.
جاي مصحف
اين مصحف بر پايه روايات شيعه در زمانهاي گوناگون نزد امامان معصوم (ع) بوده، از امامي به امام ديگر رسيده و جز آن بزرگان كسي بدان دسترسي نداشته است و امامان با استفاده از آن به پيشگويي رويدادها و بيان احكام ميپرداختهاند.
مراجعه شود: شكست اوهام، 1ص 118.
:: موضوعات مرتبط:
پاسخ به شبهات ,
شبهات قرآنی ,
,
:: بازدید از این مطلب : 1489
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0