دکتر علی اکبر داراب کلائی ، دارابکلاء شهر ساری متولدشدند
ایشان در سن 17 سالگی وارد حوزه شدند .
و برای ادامه تحصیل به شهر مشهد مقدس عزیمت نموده و دروس حوزه را تا سطح خارج در حوزه علمیه این شهر ادامه دادند .درحال حاضرساکن تهران میباشند که در زمینه خانواده و سبک زندگی و مسائل روز مقالات متعددی به رشته تحریر درآورده است. برای کسب اطلاع بیشتر به قسمت زندگینامه مراجعه فرمایید.
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
رسول اكرم(صلي الله عليه و آله) فرموده است:بهترين شما كسانى هستند كه اخلاقشان نيكوتر است.آنانكه با مردم طرح الفت و محبت مىريزند و مردم نيز با آنان پيوند انسو دوستى برقرار مىكنند.
على عليه السلام فرموده:نفس متجاوز و سركش خويش را با ترك عادات ناپسند خوار نمائيد و با انجام اوامر الهى و ادارش سازيد و بار غرامتهاى تخلفش را بر وى تحميل نمائيد،با ارتكاب مكارم اخلاق زينتش كنيد و از پليديهاى گناه مصونش داريد.
و نيز فرموده است:با سعى و مجاهده،فضائل اخلاقى را بنفس سركش خود تحميل كن و برخلاف ميل و رغبتش او را به پاكى و نيكى وادا،زيرا خواهش طبيعى و رغبت نفسانى بشر،بشهوات ناروا و رذائل اخلاق است و قبول فضائل و ملكات پاك برخلاف تمايلات فطرى نفس است.
على(عليه السلام) مىفرمود:اگر فرضاً نه ببهشت اميدوار باشيم و نه از آتش ترسان،ثواب و عقابى را عقيده نداشته باشيم باز شايسته است از پى سجاياى اخلاقى برويم زيرا اخلاق پسنديده و ملكات فاضله است كه ما را در زندگى براه رستگارى هدايت مىكند.
على عليه السلام فرموده است:كسيكه مكارم اخلاقى و سجاياى انسانى را دوست دارد بايد از گناه و نادرستى بپرهيزد،زيرا مكارم اخلاق با گناهكارى و عصيان،ناسازگار است.
على عليه السلام فرموده است:خويشتن را با فضائل اخلاقى و ملكات انسانى بيارائيد،از ستم خوددارى كنيد،بحق و درستى رفتار نماييد و با قضاوت وجدانى خود نسبت بمردم منصف باشيد.
امام باقر عليه السلام ميفرمود:بخدا قسم هيچكس از گناه خلاص نميشود مگر آنكه صريحاً به گناه خود اقرار نمايد.
و نيز از آن حضرت حديث شده است: ما اَرادَ اللّهُ تَعالى مِنَ النّاسِ اِلّا خَصْلَتَيْنِ:اَنْ يُقِرُّوا لَهُ بِالنِّعَمِ فَيَزيدَهُمْ وَ بِاالذُّنوبِ فَيَفْفِرَها لَهُمْ.
كافى جلد 2 صفحه 426
خداوند از مردم خواستار دو فضيلت است:به نعمتها اقرار كنند تا بر آن بيفزايد،و بگناهان اعتراف نمايند تا آنها را ببخشد.
از حضرت سجاد عليه السلام حديث شده است كه رسول اكرم در آخر خطبه خود فرمود:خير و سعادت براى كسى است كه اخلاقش پسنديده و خويش پاك باشد،باطنش نيكو و ظاهرش خوب باشد،مازاد اموال خود را انفاق كند و از اداء سخنان زائد امساك نمايد و با همه مردم بعدل و انصاف رفتار كند.
اسحق بن عمار از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه فرمود:خلق خوب و صفت پسنديده عطيه الهى است كه خداوند جهان به بندگان خود عطا فرموده و آن بر دو قسم است:نزد بعضى فطرى و بصورت سجيه و در گروه ديگرى اكتسابى و قائم به نيت و اراده است.اسحق پرسيد كدام يك نسبت به ديگرى برترى دارد؟حضرت فرمود:صفت فطرى با سرشت آدمى تركيب شده و صاحبش بطور طبيعى نميتواند بغير آن متصف باشد ولى خلق اكتسابى از راه مجاهده و بردبارى بدست آمده است و هر صفت پسنديدهاى كه با كوشش و صبر بدست آيد بر صفت طبيعى برترى دارد.
عَن اَبيعَبدِاللّهِ عَلَيهِ السَّلامُ قالَ قالَ اَميرَ الْمؤمِنينَ(عليه السلام):اَلْمُؤمِنُ مَألُوفٌ وَ لا خَيْرُ لِمَنْ لا يَأْلِفُ وَ لا يُؤلَفُ.
كافى 2،صفحه 100 و 102
امام صادق از على(عليه السلام) حديث كرده است كه فرمود مرد با ايمان شايسته دوستى و الفت است،كسيكه خود با مردم دوستى نميكند و مردم نيز او را لايق دوستى نميدانند در وجودش خير و خوبى يافت نمىشود.
امام صادق عليه السلام به عنبسة بن عابد فرمود:بعد از فرائض دينى هيچ يك از اعمال مرد با ايمان در پيشگاه الهى محبوبتر از آن نيست كه با تمام مردم به گشاده روئى و حسن خلق برخورار نمايد.
به همه اين آيات الهى قسم كه سعادت و رستگارى براى كسى است كه جان خود را از پليدى تطهير كند و روح خويش را از ناپاكى برهاند. بدبخت و ضرر كار كسى است كه به آلودگى گرفتار شود و به ناپاكى بگرايد.
على (عليه السلام) فرمود: عُنْوانُ صَحيفَةِ الْمُؤْمِنِ حُسْنُ خُلْقِه. سرلوحه كتاب سعادت بشر ملكات پاك و سجاياى اخلاقى او است. اين همه آياتى كه در قرآن درباره زمين و آسمان، درباره اشجار و حيوان، درباره نطفه و جنين و خلاصه درباره قسمتهاى مختلف جهان آمده است براى جلب توجه به خداوند بزرگ و ايجاد روح ايمان است. آياتيكه درباره ملكات پسنديده و سجاياى اخلاقى آمده يا آياتيكه درباره سيّئات اخلاقى و ملكات زشت نازل شده است همه به منظور دعوت بشر به فضائل روحانى و بركنارى از صفات ناپسنديده است.
رسول اكرم در بيان مأموريت آسمانى خود فرمود: بُعِثْتُ لِاُتَمِّمَ مَكارِمَ الْاَخْلاقِ.
(سفينه (خلق) صفحه 410)
من به منظور تتميم و تكميل مكارم اخلاق بشر از طرف خداوند برگزيده شدهام.
على (عليه السلام) مىفرمود: اگر فرضاً نه به بهشت اميدوار باشيم و نه از آتش ترسان، ثواب و عقاب را عقيده نداشته باشيم باز شايسته است از پى سجاياى اخلاقى برويم زيرا اخلاق پسنديده و ملكات فاضله است كه ما را در زندگى به راه رستگارى هدايت مىكند.
على (عليه السلام) مىفرمود: حُسْنُ الْخُلْقِ خَيْرُ رَفيقٍ. بهترين همنشين انسان فضائل اخلاقى و صفات پسنديده خود او است. يكى از سرمايههاى بزرگ پيامبران الهى كه از عوامل مهم نفوذ و تأثير در افكار جامعه بوده ملكات پاك و سجاياى اخلاقيست.
و نيز فرموده است: چه بسا عزيزانى كه اخلاق ناپسند، آنها را به ذلت و خوارى انداخته و چه بسا مردم پست و كوچكى كه صفات پسنديده، آنان را عزيز و محبوب ساخته است.
امام صادق عليه السلام روش برترى طلبان خشن و خودخواه را و همچنين رفتار مهرطلبان زبون و پست را مطرود شناخته و ضمن سخنان خود به عبدالله جندب فرموده است: نه بداخلاق و تندخو باش كه مردم به ملاقاتت بىرغبت باشند و از تو دورى گزينند و نه پست و فرومايه باش كه آشنايانت تو را با ديده تحقير بنگرند و آنانكه تو را مىشناسند خوارت بدارند.
على عليه السلام فرموده است: بدى و بدخواهى كه ناشى از هواى نفس و حس درندهخويى بشر است همواره در نهاد همه انسانها بطور پنهانى وجود دارد. اگر آدمى با نيروى ايمان و صفات انسانى بر آن غلبه كند تمايل بدى به ضمير باطن رانده مىشود و همچنان پنهان مىماند. و اگر نتوانست بر كشش حيوانى خود پيروز گردد تمايل بدى بروز مىكند و از پس پرده اختفاء بيرون مىآيد.
و نيز فرموده است: تمايل نفس اماره به رفتار ناپسند است، ولى انسان موظف به حسن رفتار است. نفس آدمى به طبع خود در راه بدى و مخالفت قدم برمىدارد و انسان شايسته كسى است كه مجاهده كند و خواهشهاى نادرست نفس خويش را مردود و مطرود سازد. زمانيكه آدمى عنان نفس سركش را از دست بدهد و آن را در ارضاء تمنياتش آزاد گذارد او خود شريك تباهى و فساد خويشتن است، و اگر نفس خود را در تمنيات نادرستش يارى و كمك نمايد خودش شريك نفس خود در كشتن خويشتن شده است.
:: موضوعات مرتبط: , , ,
:: بازدید از این مطلب : 1468