بلوغ و آموزش به نوجوانان

پیش از هر چیز یادآوری این نکته ضروری به نظر می‌رسد که آگاهی دادن به نوجوانان درباره ارزش‌های مذهبی و اجتماعی، آناتومی و فیزیولوژی دستگاه تولید مثل و مشاوره و برقراری ارتباط صحیح با آنان باید در برنامه تربیتی والدین و اولیای مدرسه قرار گیرد. در میان تغییرات ناشی از بلوغ تغییرات ایجاد شده در دستگاه تولید مثل و میل جنسی، آشکارترین تحولات این دوره هستند.

نوجوانان به گوش باشند:

1- حتی در چهل سالگی تان نیز شما برای پدر و مادرتان هنوز بچه هستید. و آنها ممکن است گاهی ناخواسته و به غلط با همان رفتاری که در چهار سالگی با شما داشته اند برخورد کنند. کمی بردبار باشید و با منطق و گفتگو آنها را به اشتباهشان واقف کنید.

2- اکثر پدر و مادران خوبی و سعادت فرزندانشان را می خواهند و آنچه را که به نظرشان برای این مساله صحیح و درست است انجام می دهند و در صورت لزوم حاضرند از همه چیزشان بگذرند ولی غافل از این هستند که در برخی از موارد تصمیم و اعمالشان نه تنها مفید نیست بلکه ممکن است زیانبار هم باشد.

 فقط یک نکته را به خاطر بسپارید لازم نیست همه چیز را خودمان تجربه کنیم خصوصا مسائل اجتماعی! استفاده از تجربه دیگران نشانه خردمندی است و کسانی که از تجربه دیگران درس نمی گیرند محکوم به تکرار هستند.

3- هیچ منافاتی ندارد که با نظر و عقیده کسی مخالفت داشته باشیم ولی احترام وی را حفظ کنید اگر با والدین خود و یا هر کس دیگر بحث و گفتگویی می کنید چند نکته را بخاطر بسپارید:

الف: صحبتهای او را قطع نکنید

ب: از خود رفتار یا حرکتی نشان ندهید که وی فکر کند او را مورد تمسخر قرار می دهید

ج: از به کار بردن کلمات سبک و بلند کردن صدا بپرهیزید (گفتار زیبا و متین معجزه می کند) 

د: با استدلال و منطق نظرات خود را ابراز کنید

ذ: اگر طرف مقابل شما منطقی نیست با وی بحث استدلالی نکنید.

4- زمانی که پدر و مادرتان عصبانی هستند کاری به کارشان نداشته باشید تا به حالت عادی بازگردند

5- والدین گاهی بی انصافی می کنند و این کار آنها، شما را عصبانی می کند هنگامی که یکی از شما عصبانی هستید هیچگاه به بی انصافی آنها اشاره و انتقاد نکنید.

6- اگر نمی توانید با والدین خود صحبت کنید و یا آنها از صحبت کردن با شما عصبانی می شوند سخنان خود را بنویسید و به آنها بدهید.

7- گاهی اوقات با پدر و مادرتان به تنهایی بیرون بروید به آنها بگویید دوست دارید گاهی با آنها تنها باشید. به گفته موریس سایتر: بسیاری از پدر و مادران همه چیز خود را صرف فرزندانشان می کنند الا وقت خود را!

8- وقتی والدین شما  مشغول مطالعه یا تماشای تلویزیون هستند گاهی آنها را همراهی کنید درباره موضوعاتی چون مدرسه دوستان و دیگر مسائل مورد علاقه شان صحبت کنید. آنها ممکن است در آغاز تصور کنند که تغییر رفتار شما دلیل خاصی دارد ولی این احساس را به تدریج از دست داده و شخصیت جدید شما را خواهند پذیرفت.

9- هر روز از والدین خود بپرسید (چه کمکی می توانم به شما بکنم). بیشتر اوقات آنها از شما تشکر کرده و کاری به شما واگذار نخواهند کرد. این نوع رفتار والدین را خشنود ساخته و آنها نیز با شما همکاری خواهند کرد.

10- اگر پدر و مادر شما با هم به مشاجره پرداختند آنها را تنها بگذارید.

11- با والدین خود صبور باشید. به یاد داشته باشید که دوران نوجوانی شما مرحله ای سخت برای آنهاست بنابراین به آنها کمک کنید تا با آرامش و روحیه همکاری با این مرحله از زندگی شما برخورد کنند. آنها یک روز از این بابت از شما تشکر خواهند کرد.

12- در مقابل درخواست هایتان که با پاسخ منفی روبرو می شوند و دلیل منطقی برای رد آن نمی یابید، به جای این که بگویید چرا؟ بگویید چکار می توانم بکنم یا در چه صورت با خواسته من موافقت می کنید. در این حالت معمولا پدر و مادر شرط و شروط مشخصی را برای رسیدن به خواسته هایتان ارائه می دهند و شما با رعایت و انجام آنها هم اطمینان و هدایت آنها را جلب می کنید و هم به خواسته تان می رسید.

نقش علامت سوال در زندگی:

نوجوان عزیز!

 آنچه والدین یا دوستانتان می گویند، چیزی که در مدرسه به شما آموزش داده می‌شود، آنچه که در تلویزیون مشاهده و یا در روزنامه ها و مجلات مطالعه می کنید، همه و همه ، در حال ارائه ی اصول یا موضوعاتی هستند که از ما می خواهند با آنها هم عقیده شده و آنها را بپذیریم.

ما در دورانی زندگی می کنیم که وجهه مشخصه آن ، تلاش درمتقاعد سازی همگانی است.

هربار که رادیو یا تلویزیون را روشن می‌کنیم و یا کتاب یا مجله‌ای را می‌گشاییم ، در معرض بمباران اطلاعاتی قرار می گیریم ؛ که سعی دارند ما را متقاعد سازند تا فرآورده‌های آنها را خریداری کرده یا ایده و اصول مختلف مطرح شده را بپذیریم.

اما آیا پذیرش بی چون و چرای اطلاعاتی که دریافت می کنیم ، از ما انسانی بی اراده و عاری از نیروی تفکر یا عقل سلیم نمی سازد؟

چنین فردی تسلیم محض محیط است و همواره براساس اصول دیگران و برپایه ی خواست محیط زندگی می‌کند . مهارت تفکر انتقادی ، این امکان را برای ما فراهم می کند که با دریافت اطلاعات و دیدگاه های موجود راجع به مسائل مختلف، صرف نظر از سوگیری های شخصی یا باورها و ارزش های نادرست احتمالی مان، بتوانیم بهترین نتیجه را استنباط کرده و براساس آن عمل نماییم.

اگر شما می خواهید نکته بین، صاحب نظر ، منتقد و دارای اعتماد به نفس باشید، راه دشوار و گریز ناپذیری را پیش رو دارید.

دشواری راه از این جهت است که :

اولاً : شما متاسفانه در طی دوران تحصیل کمتر به‌صورت هدفمند و آگاهانه در راستای رسیدن به چنین اهدافی گام برداشته اید ؛ از این رو بسیار مبتدی و تازه کار هستید.

ثانیا : در نظام های آموزشی رایج ، عملاً آموزش ها، فعالیت ها و موقعیت های مناسب برای شناسایی و پرورش چنین اهدافی به ندرت به اجرا گذاشته می شود، چرا که تعامل با دانش‌آموزان جسور، صاحب نظر، نکته بین، منتقد و دارای اعتماد به نفس ، زحمت و انرژی بیشتری را می طلبد.

اما گریز ناپذیری اهدافی که شما انتخاب کرده اید ، از این روست که برای رسیدن به ارتفاعات بلند موفقیت و ایفای نقش های حساس و جدی در اجتماع و همچنین احساس شادی حاصل از رشد و پختگی شخصیت، هیچ راه میان بری وجود ندارد.

هر آموزشی که نتواند تفکر و تخیل یادگیرنده را تحریک کند، جز خاراندن حافظه نقش دیگری ندارد.

واقعیت این است که : مهمترین ابزار بشر در روبرو شدن با واقعیت های دنیای پیرامون، تفکر خلاق و قدرت تحلیل گری مناسب اوست.

اگر اجداد اولیه ی ما از این نیروها بهره مند نبودند شاید شما امروز مجبور بودید که این مقاله را بر روی سنگ یا پوست حیوانات و یا داخل غار و مخفیگاه طبیعی خود مطالعه نمایید.

بنابراین با توجه به این که کلیه ی پیشرفت های تمدنی و فرهنگی بشر، منوط به رشد همه جانبه ی تفکر است ، شما نیزناگزیر هستید متناسب با میزان استعدادها و توانایی هایی که دارید نقش خود را نه تنها در یادگیری، حفظ و انتقال دانش بلکه در زمینه ی پیشبرد گام های بعدی علم و معرفت و حل مشکلات زندگی آدمی بر روی کره ی زمین ایفا نمایید.

حال برای اینکه از همین لحظه، بخشی از مسئولیت خود را به عنوان یک موجود متفکر پذیرفته و وارد عمل شوید ، تصمیم بگیرید در روبرو شدن با هر پدیده ای، روحیه ی حقیقت جویی و تحلیل را در خود تقویت نمایید.