عزیزان  همه ما می‌دانیم که امامان ما همه معصوم و پاک آفریده شده‌اند و همانطور معصوم و پاک هم از دنیا رفته‌اند و دارای صفاتی بودند که هرگز یک انسان عادی دارای آن شرایط نبوده است مانند امیرالمؤمنین علی (ع) که در رحم با مادرش فاطمه بنت اسد صحبت می‌کرد و موقع ولادتش قرآن می‌خواند  و همچنین معجزات دیگر  امامان و یا حضرت مهدی که هنگام ولادت سر به سجده گذاشته و شکر خدا نمودند و در سن پنج سالگی به مقام امامت نائل آمدند و همه این نورهای پاک بدون اینکه نزد استادی تحصیل کرده باشند دارای علم اولین و آخرین بودند و از گذشته و حال و آینده خبر می‌دادند.

پس در نتیجه این معصومین مانند من و شما برای امتحان به این دنیا نیامدند و آنها بزرگترین لطف و نعمتی هستند که خداوند به بشر عنایت کرده است به چند دلیل:

اولاً همه ما می‌دانیم که خداوند عادل است و در قرآن کریم می‌فرماید:

فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَیْراً یَرَه وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ شَرّاً یَرَه

هر کس کوچکترین ذره‌ای بدی نماید جزای آن را خواهد دید و هر کس کوچکترین عمل نیکی انجام دهد پاداش آن را خواهد گرفت.

و حال آنکه خداوند عادل است و بنده هم جایز الخطا چون خداوند قرار است با عدل با ما رفتار کند بنابراین باید اکثر انسان‌ها را به آتش قهر خود بسوزاند و خالق یکتا در حدیث قدسی می‌فرماید:

«من بندگانم را برای اینکه بسوزانم نیافریده‌ام و به هر نحوی که بتوانم سبب نجات آنها را از عدل خودم فراهم خواهم کرد».

و به قدری پروردگار ما رحیم است و کریم است و جواد، بهانه‌هایی برای نجات بشر قرار داده مانند خواندن نماز و گرفتن روزه و اعمال عبادی دیگر و بزرگترین لطفی که کرده فرستادن نمایندگانی در روی زمین مانند وجود مقدس خاتم‌الانبیاء حضرت محمد (ص) و امامان معصوم بود که به این دنیا آمدند تا با زندگی کردن و راهنمایی بشر هم درست زیستن را به ما بیاموزند و هم ما گناهکاران با واسطه قراردادن این عزیزان الهی به حاجت‌ها و خواسته‌هایمان برسیم و هم با ابراز دوستی با عزیزانش بهانه‌ای برای بخشش و نجات از کیفر گناهان داشته باشیم.

همچنین این وجودهای مقدس را چنان پر محبت و با گذشت و مهربان آفریده است که فردای قیامت با شفاعتشان سبب نجات عده زیادی از آتش جهنم خواهند شد. خدایا ما چگونه شکر تو را به خاطر نعمت‌ ولایت بجا آوریم؟ به خداوندی خودت زبانمان قاصر است و همه این الطاف از کرم وجود بی‌حساب توست. ما بندگان افتخار می‌کنیم به داشتن چون تو خالقی، خدایا در تمام عمر در مقابل هر نعمت، کفران نعمت کرده‌‌ایم. نه قدر تو را شناختیم نه رسولت و نه حجت‌های پاکت را در زمین تو زندگی کردیم، روزی تو را خوردیم، از همه نعمت‌هایت استفاده کردیم و به جای شکر و سپاسگزاری از تو اسیر نفس و شیطان بودیم یعنی اگر گفتی به دنبال انسانیت و کمالات باشید به دنبال خوی‌های حیوانی رفتیم و اگر فرمودی به فکر ذخیره برای آخرت باشید ولی همه وجودمان دنیا بود و خواسته‌های نفسانی.

الهی، چه بگویم از بی وفائی‌هایمان، خداوندا، چگونه با این اعمالمان در دادگاه عدل تو بایستم.

بارپروردگارا، دیدی بندگانت چگونه مزد زحمات رسولت را دادند. زمانی که پیامبرت (ص) از دنیا رفت حدود هفت میلیون مسلمان داشت ولی همین بندگانت بعد از گذشت کمتر از سه ماه یک عده دنیا پرست جانی درب خانه دخترش و جانشینش حضرت علی (ع) را به خاطر حب ریاست به آتش کشیدند.

آنهم بعد از آن همه سفارشات پیامبر اکرم (ص) نسبت به عترتش.

بارپروردگارا، کجا بودند آن بندگان شکرگذارت که دفاع از ولی تو در زمین کنند و تو خالق یکتا چه صبری داری آن موقعی که دیدی بر گردن ولیّت یک عده شیطان انسان‌نما طناب انداخته و یا آن بانوی پاک و معصومی را که فرمانبری از او را بر تمام جن و انس و حتی پیامبرانت و همه موجودات روی زمین واجب نمودی دیدی چگونه مورد ضرب و شتم قرار دادند و یا با دیگر ولیّت امام حسن مجتبی (ع) جگرش را پاره پاره کردند و سر دیگر حجت را بر نیزه نمودند و دیگری را سالهای سال در گوشه زندان اسیر کردند و هر کدام را به زهری مسموم نمودند.

کجا بودند طرفداران این گوهرهای پاک؟ چگونه شکر نعمت ولایت را بجا آوردند؟ ای تُف بر تو و بی‌وفائیت دنیا! خواهران و برادران عزیز، بیایید جزو‌ آن گروه بی انصاف و بی مروت نباشیم. قدری به خود آییم و ببینیم چقدر به فکر امام زمانمان هستیم.

سید بن طاووس می‌‌گوید:  شبی در سامرا وارد سرداب امام زمان شدم، صدای ملکوتی امام را در حال مناجات با خالق یکتا شنیدم که می‌فرمودند: اَللّهُمَّ اِنَّ شیعَتَنا مِنّا خُلِقُوا مِنْ فاضِل طینَتِنا وَ عَجِنُوا بِماءِ وِلایَتِنا اَللّهُمَّ اَغْفِرْ لَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ ما فَعَلُوهُ اِتّکالاً عَلی حُبَّنا وَ وِلائِنا یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لا تُوأخِذْهُمْ بِما اَقْتَرَفُوهُ مِنَ السَّیّاتِ اِکْراماً لَنا وَ لا تُقاصَّهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ مُقابِلَ اَعْدائِنا فَاِنْ خَفَّفَتْ مَوَازینُهُمُ فَثَقَّلْها بِفاضِلِ حَسَناتِنا.

پروردگارا، شیعیان ما از ما هستند، از زیادی گِلِ ما خلق شده‌اند و به آب ولایت ما عجین گشته‌‌اند، خدایا آنها را بیامرز و گناهانشان را عفو فرما.

پروردگارا، آنها را روز قیامت در مقابل چشم دشمنان ما مؤاخذه مفرما چنانچه میزان گناهانشان بیشتر و صوابشان کم است از اعمال من بردار و به صواب آنها بیفزای.

خواهر و برادرم! خیال می‌کنید در مقابل این همه دروغ‌ها، غیبت‌ها، رباخواری‌ها، دنیاپرستی‌ها و بی‌حجابی‌ها و چون حیوانات به خاطر دنیا به جان هم افتادن‌ها و همچنین بی حرمتی به کلام خداوند یعنی قرآن و بی‌ اعتنا بودن به امام زمان عذاب ندارد. به خدا قسم در مقابل این اعمال ما باید از آسمان سنگ ببارد. می‌دانید چه کسی جلو این عذاب الهی را گرفته است؟‌ آری آن دعاهای شبانه‌ روزی امام زمان ماست. آخر چقدر بی انصافی و چقدر بی معرفتی! چرا ما به فکر آن حجت الهی نیستیم؟ تا کی در حضورش مرتکب عصیان می‌شویم و به عنوان یک شیعه بجای اینکه زینت آقا امام زمان باشیم با اعمالمان دل پاک و مطهرش را به درد می‌آوریم؟

از آنجا که این آخرین حجه الهی چون آباء و اجدادش مهربان و رئوف و با گذشت است بجای نفرین         بر ما باز هم دعا می‌کند. شما را به خدا آیا دور از انصاف نیست که آن گوهر پاک و ولایت صبح تا شب به فکر ما باشد ولی ما گنهکاران از یاد او غافل باشیم؟ در صورتی که می‌دانیم هیچ عملی به درگاه پروردگار بدون نداشتن ولایت امام زمان مورد قبول خداوند نیستت.

به این دو حدیث توجه فرمایید.

پیامبر اکرم (ص): هر کس منکر قائم از فرزندانم شود مرا منکر شده است.

امام صادق (ع): هر کس قائم، از فرزندان مرا در زمان غیبتش منکر شود به مرگ جاهلیت مرده است.

خواهر و برادر عزیزم! بیائید همان طوری که اگر کسی منتظر مهمان است خانه‌اش را تمیز می‌کند ما هم روح و جسممان را از آلودگی پاک کنیم و به عنوان یک منتظر واقعی و با روی خجل دست تمنا به سوی آن یوسف زهرا (س) گشوده و عرض کنیم:

مهدی جان! ای عزیز! به ما و کسانمان سختی رسیده و سرمایه اندک آورده‌‌ایم، پس پیمانه ما را کامل گردان و به ما صدقه و بخشش ده، بیا بر ما نظری و دستی بر سر ما کشیده کاملمان کن.

ای عزیز! ای خورشید رخ برکشیده در پس ابر، ای سفر کرده هجران گزیده، تا کی تو همچنان در غیبت و ما این چنین در هجران! جهان جهانی نثار قدومت باد. آیا هجران امروز ما به فردای وصال تو نمی‌رسد. ای عزیز! ای پیشوای محرومان، ای دادخواه مظلومان، ای فریاد رس درماندگان، ای آخرین امید، دیدگان جستجوگر ما بر دروازه هر سحر قامت تو را منتظر است، آیا می‌شود که شام تار هجران ما به صبح روشن وصالت بدل شود.

ای عزیز، رأیت رسول خدا در دست، ای‌ آخرین رسالت پیغمبران بر دوش، ای شمشیر علی بر کف، و ای عصای موسی در دست، ای خاتم سلیمان در انگشت، بر ما چه سخت است که همگان را ببینیم و تو را نبینیم. ای عزیز، ای کمال موسی را وارث، ای شکوه عیسی را واجد، ای صبر ایوب را صاحب، چه دشوار است که سخنان همه به گوشمان رسد و صدای دلنشین تو را نشنویم.

ای عزیز، ای یادگار خدا در زمین، ای دست توانای حق در آستین، ای قرآن ناطق خدا، ای اسم اعظم  الهی، چه سخت است که لطفت را به عیان ببینیم و دشمن در انکار وجود نازنینت بر ما طعنه زند.

ای عزیز، ای زاده یاسین و طه، ای فرزند صراط مستقیم، ای تسلی بخش زهرای اطهر،                        ای پور عسگری، بر ما چه گران است که چهره دلربایت را ببینیم و تو را نشناسیم، ای قلب عالم امکان،                 ای مظهر رحمت بیکران، آخر در انتظار مقدم پاکت نشسته‌ایم، جان و مال و فرزندانمان فدای قدوم تو، بیا و و دستمان گیر، رخ بنما و با یک نگاه این شب دیجور را به صبح پیروزی بدل نما و با هزاران تأسف می‌دانیم که غیبت تو از ماست، همچنان که خود فرمودی:

وَ لَوْ اَنَّ اَشْیاعَنا وَ فََقَهُمُ اللهُ لِطاعَتِهِ عَلَی اجْتِماعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بَالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقائِنا وَ لَتَعَّجَلَتْ لَهُمْ السَّعادَّهُ بِمُشاهَدَتِنا عَلی حَقَّ الْمَعْرِفَهِ وَ صِدْقِها مِنْهُمْ بِنافَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ اِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نُکْرِهُهُ وَ لا نُؤَثَّرُهُ مِنْهُمْ.

اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد در وفای به عهد و پیمانی که دارند همدل می‌شدند سعادت دیدار ما از ایشان به تأخیر نیفتاده و زوتر نصیب آنان می‌گشت، دیداری با شناخت کامل و درست نسبت به ما، پس ما را از آنان دور نمی‌دارد مگر اعمالی که ما را ناخوشایند است و از ایشان نمی‌پسندیم.

عزیزان من! مطمئن باشید تا صاحب اصلی دین و قرآن نیاید،‌ این مشکلات خواهد بود و هر روز رنگی عوض می‌کند و هرگز نجات پیدا نخواهیم کرد. اگر امروز درست شود فردا شکل دیگری جای آنرا خواهد گرفت. پس بیاید همه خواسته‌هایمان را کنار گذاشته فقط برای فرج و ظهور امام زمان دعا کنیم. چرا؟       چون که صد آمد  نود هم پیش ماست

و همچنین امام صادق (ع) می‌فرماید: هر کس برای فرج فرزندم مهدی دعا کند او هم برای او دعا خواهد کرد و خوشا به حال کسی که امام زمانش برایش دعا کند و همچنین فواید بسیاری نیز دارد که چند فایده از آن را برایتان از کتاب مکیال المکارم که همه آنها طبق احادیث و آیات قرآن اثبات شده است ذکر می‌کنیم.

ز ـ تشکری

احادیث و آیات قرآن اثبات شده است ذکر می‌کنیم.

فواید دعا برای فرج

۱- مایه ناراحتی شیطان لعین است.

۲-     مایه استجابت دعا می‌شود.

۳- باعث نجات یافتن از فتنه‌های آخرالزمان است.

۴- باعث آمرزش گناهان است.

۵-     شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او می‌شود.

۶- نشانه انتظار است.

۷-     فرج مولای ما حضرت صاحب الزمان زودتر واقع می‌شود.

۸-     باعث طولانی شدن عمر است.

۹-     هنگام مرگ به او مژده می‌رسد و با او به نرمی رفتار می‌شود.

۱۰- باعث زیاد شدن اِشراف نور امام در دل او می‌شود.

۱۱- محبوبترین افراد نزد خداوند خواهد بود.

۱۲-       کردار بد او به کردار نیک مبدل می‌شود.

۱۳- دعای امیرالمؤمنین (ع) در حق او در روز قیامت است.

۱۴- بی حساب داخل بهشت شدن.

۱۵- فرشتگان برای او طلب آمرزش می‌کنند.

۱۶- در امان است از تشنگی روز قیامت.

۱۷- این دعا در عالم برزخ و قیامت مؤنس مهربانی خواهد بود.

۱۸- باعث دوری غصه‌ها می‌شود.

۱۹- این دعا خوشایندترین اعمال نزد خداوند است.

۲۰- در روز قیامت هدیه‌های ویژه‌ای دریافت می‌کند.

۲۱- سبب کامل شدن دین است.

۲۲- ثواب کسی را دارد که زیر پرچم حضرت مهدی شهید شده است.

۲۳- با ائمه اطهار علیه‌السلام محشور می‌شود.

۲۴- نائل شدن به بالاترین درجات شهدا در روز قیامت.

۲۵- رستگاری به شفاعت حضرت فاطمه زهرا (س) را دارد.

خواهر و برادر! برای اینکه این فضائل بزرگ نصیبتان شود همیشه بعد از نماز‌های واجب و یا در مجالس روضه و یا در سحرگاهان اولین دعایی که می‌کنید خدا را به حق محمد (ص) و آلش و به حق قرآنش و به حق شهدای کربلا قسم دهید که از بقیه غیبت ولیّش حضرت مهدی صرف نظر فرماید.

آمین یا ربّ العالمین.

یا رَبَّ الْحُسَیْنِ بَحَقَّ الْحُسَیْنِ إشْفِ صَدْرِ الْحُسَیْنِ بِظُهُورِ الْحُجَّه