آدرس وبلاگ تحلیلی-تحقیقی اسjاد علی اکبر داراب کلائی vareson-asia98-ir


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 49
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 278
بازدید ماه : 3338
بازدید کل : 190599
تعداد مطالب : 1056
تعداد نظرات : 314
تعداد آنلاین : 1

 ابزارهای زیبا سازی برای سایت و وبلاگ گالری تصاویر سوسا وب تولز





در اين وبلاگ
در كل اينترنت


تعبیر خواب آنلاین


استخاره آنلاین با قرآن کریم


بسم الله الرّحمن الرّحیم     اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً.     اللهم صلّ علی محمّد وآل محمّد و عجّل فرجهم     جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان(عج) صلوات    التماس دعا    دریافت کد از: ابزار وب ارایه دهنده انواع ابزار وبمستر و...

 


زندگانی مادران چهارده معصوم علیهم السلام

1- آمنه بنت وهب مادر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

نام پدرش وهب بن عبد مناف از طایفه زهره بود که شاخه ای از قبیله قریش به شمار می رفت و مادرش بره نام داشت. آمنه را عمش وهیب بن عبد مناف تربیت کرد، و به نکاح عبدالله بن عبدالمطلب درآورد. اما عبدالله اندکی پیش از تولد محمد صلی الله علیه و آله و سلم یا دو ماه پس از آن در یک سفر تجارتی که با کاروان قریش از شام باز می گشت، در مدینه درگذشت. و او را همان جا به خاک سپردند. آمنه کودکش را که تنها سه روز شیر داد. پس از آن ثوبیه، کنیز ابولهب مدت چهار ماه عهده دار شیر دادن فرزند او بود که حلیمه سعدیه کودک را گرفته با خود به بادیه برد و دو سال او را سرپرستی نمود و پس از آن مدت، نزد آمنه آورد ولی بر اثر بروز بیماری وبا در مکه ناگزیر دوباره محمد صلی الله علیه و‌آله و سلم را به بادیه برگرداند. سرانجام حلیمه فرزند را به نزد مادر آورد. آمنه در این مدت در خانه عبدالمطلب زندگی می کرد. وی در شش سالگی محمد صلی الله علیه و آله و سلم او را به مدینه برای دیدن خویشاوندان پدری برد، اما در بازگشت از مدینه در محلی به نام ابواء درگذشت و درهمان جا به خاک سپرده شد.

2- خدیجه دختر خویلد بن اسد بن عبدالغزی (مادر حضرت فاطمه علیها السلام)

خدیجه پیش از ظهور اسلام از زنان برجسته قریش به شمار می رفته است، وی را طاهره و سیده زنان قریش می خواندند. او در سال 68 قبل از هجرت به دنیا آمد. پیش از آنکه به عقد رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم درآید نخست زن ابوهاله هند بن نباش بن زراره و پس از آن زن عتیق بن عائذ از بنی محزوم شد. وی از ابوهاله صاحب دو پسر و از عتیق صاحب دختری گردید. اینان برادران و خواهر مادری فاطمه علیها السلام اند. پس از این دو ازدواج، با آن که زنی زیبا و مالدار بود و خواهان فراوان داشت، شوی نپذیرفت و با مالی که داشت به تجارت پرداخت. ابوطالب از برادرزاده خود خواست تا او نیز مانند دیگر خویشاوندانش عامل خدیجه شود و برای تجارت به شما برود. پس از این سفر تجارتی بود که خدیجه به زناشویی به محمد صلی الله علیه و آله و سلم مایل شد. خدیجه به هنگام ازدواج با محمد صلی الله علیه و آله و سلم 40 سال داشت، در حالی که حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم 25 سال بیش نداشت.
جز ابراهیم که از کنیزکی آزاد شده به نام ماریه قبطیه متولد شد، دیگر فرزندان محمد صلی الله علیه و آله و سلم یعنی زینب رقیه و ام کلثوم و فاطمه علیه السلام قاسم و عبدالله همگی از خدیجه اند. قاسم در دو سالگی پیش از بعثت و عبدالله در مکه پیش از هجرت وفات یافتند. اما دختران به مدینه هجرت کردند و همگی پیش از فاطمه علیها السلام زندگانی را بدرود گفتند و خدیجه نخستین زنی است که به پیغمبر ایمان آورد.
هنگامی که پیغمبر دعوت خود را آشکار ساخت و ثروتمندان مکه مخالفت ورزیدند و به آزار پیروان او و خود وی برخاستند، ابوطالب و خدیجه از آن حضرت سخت محافظت می کردند، اما خدیجه برای او پشتیبانی بود که درون خانه با او آرامش و دلگرمی می بخشید. و حضرت نیز پیوسته یاد او را گرامی می داشت. خدیجه بانویی صبور و با شخصیت و مؤمن بود و همه مصیبت ها را در راه خدا و رسولش تحمل می کرد. از مناقب دیگر خدیجه علیها السلام قبول ولایت علی علیه السلام و فرزندانش است، با اینکه در آن زمان مکلف به قبول نبود.
او در سخت ترین شرایط دوران رسالت پیامبر اسلام صلی الله علیه و‌آله و سلم لحظه ای از حمایت و پشتیبانی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم کوتاهی نکرد و سرانجام در شعب ابوطالب هنگامی که همه مسلمانان در محاصره اقتصادی بودند، خدیجه به دیدار حق شتافت و پیامبر یکی از حامیان دلسوز خود را از دست داد.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هرگاه یاد خدیجه علیها السلام می افتاد، اشک از دیدگانش جاری می شد و می فرمود: «کجا همانند خدیجه زنی یافت می شود؟ در آن هنگام که مردم مرا تکذیب می کردند او مرا تصدیق نمود، در راه پیش رفت و ترویج دین خدا مرا یاری کرد و دارایی خود را در اختیار من گذاشت، بانویی که خدای عزوجل مرا مأمور کرد تا او را مژده دهم که خانه از زمرد در بهشت به او عطا خواهد کرد». سرانجام حضرت خدیجه علیها السلام پس از تحمل فشارهای دشمنان اسلام در شعب ابوطالب درگذشت و پیامبر اسلام صلی الله علیه و‌آله و سلم و دیگر مسلمانان در همان جا او را به خاک سپردند.

3- فاطمه بنت اسد (مادر امام علی علیه السلام)

فاطمه دختر اسد بن هاشم بن عبدمناف قریشی هاشمی و همسرش ابوطالب (عبدمناف) بود. ابوطالب عموی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و فرزندش علی علیه السلام است. فاطمه بنت اسد در مدینه به سال چهارم هجری درگذشت و در بقیع مدفون شد. ابن اثیر و طبرانی و کلینی ضمن نقل خبری درباره مراسم تدفین وی چنین روایت کرده اند: «بعد از غسل فاطمه علیها السلام رسول خدا صلی الله علیه و‌ آله و سلم پیراهن زیرین خویش را داد تا کفن کنند سپس جنازه او را به دوش کشید تا به قبر رسید و در قبر فاطمه علیها السلام دراز کشید و پس از آن جنازه را در قبر گذاشت و فرمود: «لااله الا الله، بار خدایا او را نزد تو امانت گذاشتم». فاطمه بنت اسد فضایل و صفت های بی شماری داشت، ایشان در حق پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مادری کرد و آن حضرت را به فرزندان خویش برتری داد و مقدم داشت آنگاه که خدیجه از دنیا رفت و فاطمه زهرا خردسال بود. فاطمه برای او مادری کرد. وی نخستین زنی است که پس از حضرت خدیجه مسلمان شد و اولین زنی است که با پای پیاده هجرت کرد و در مدینه بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وارد شد. تنها زنی است که دیوار کعبه برایش شکافته شد و در خانه خدا وضع حمل کرد. فاطمه بنت اسد اولین زن هاشمی است که فرزند هاشمی زاد.

4- شهربانو مادر امام زین العابدین علیه السلام

این بانو، دختر یزدگرد پادشاه ایران بود که به گفته شیخ مفید در کتاب ارشاد پس از شکست ایران در جنگ با مسلمانان همراه با خواهرش به اسارت قوای اسلام درآمد و حریث بن جابر او را به خدمت حضرت علی علیه السلام آورد و علی ابن ابی طالب علیه السلام شهربانو را به عقد امام حسین علیه السلام درآورد که از این پیوند مبارک حضرت سجاد علیه السلام زاده شد و دیگری را به محمد بن ابی بکر بخشید که قاسم ثمره آن وصلت است. به گفته مورخان این بانوی مکرمه به هنگام ولادت امام زین العابدین دنیا را وداع گفت.
شهربانو را شاه زنان و سلافه و خوله و غزاله نیز می خواندند.

5- فاطمه بنت الحسن مادر امام محمد باقر علیه السلام

وی دختر امام حسن مجتبی علیه السلام است، در باب مقام و منزلت وی، امام صادق علیه السلام می فرماید: «در میان فرزندان امام حسن زنی با عصمت و علم و فضل و شرف و حیا و عفت بهتر از او نبود».
کُنیه این بانوی مکرمه ام عبدالله و همسر امام زین العابدین علیه السلام و مادر امام محمد باقر علیه السلام است. وی از امام سجاد علیه السلام، امام محمدباقر علیه السلام و سه پسر به نام های حسن و حسین و عبدالله به دنیا آورد. در پاره ای مقاتل ذکر کرده اند که این بانوی با فضیلت با همسرش امام زین العابدین علیه السلام و فرزند خردسالش امام محمدباقر علیه السلام در کربلا اسیر شد و در جمیع مصایب با اهل بیت شریک و سهیم بود.

6- ام فروه مادر امام جعفر صادق علیه السلام

وی دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر و همسر امام محمد باقر علیه السلام بوده است. ام فروه نامش فاطمه و بسیار جلیل القدر بود که به سبب آن از امام صادق علیه السلام به ابن المکرمه تعبیر می کردند. امام صادق علیه السلام از مادرش ام فروه نقل می کند که گفت: «پدرت به من فرمود: به درستی که روزانه هزار بار خدا را می خوانم و از او طلب مغفرت می کنم برای گناهکاران از شیعیان آل پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم در هر روز و شب به جهت اینکه آنچه از بلایا بر ما وارد می شود صبر می کنیم به درستی که بر ثواب آن عالم هستیم و آنان صبر می کنند در حالی که آگاه نیستند».
ام فروه از زنان برجسته شیعه و عابد و زاهد و محدث بوده است.

7- حمیده مادر امام کاظم علیه السلام

حمیده البربریه المصفاه، دختر صاعد بربری اندلسی ملقب به لؤلؤ و مکنی به ام محمد است. وی مادر موسی بن جعفر، اسحق و محمد و فرزندان امام صادق علیه السلام است. امام صادق علیه السلام درباره اش فرمود: «حمیده مانند شمش طلا از پلیدی ها پاک است. به سبب کرامتی که خدا نسبت به من و حجت پس از من داد، ملائکه همواره او را نگهداری کردند تا به من رسید».
حمیده از خاندان بزرگ غیر عرب بود. ابوعبدالله صادق علیه السلام به بانوان می گفت که در احکام به او رجوع کنند. امام صادق علیه السلام حقوق اهل مدینه را به دست مادر خود و بانوی حرم خویش حمیده المصفاه انجام می داد. می گویند او کنیزی بود که به دستور امام محمد باقر علیه السلام توسط خادم آن حضرت خریداری و به عقد امام صادق علیه السلام درآمد.

8- نجمه مادر امام رضا علیه السلام

سکن النوبیّه، ام ولد موسی الکاظم علیه السلام و والده امام رضا علیه السلام بوده است و کُنیه اش ام البنین است. آنگاه که امام رضا علیه السلام را به دنیا آورد، طاهره نام گرفت. صاحب کشف الغمه می نویسد: «نام مادر امام رضا علیه السلام خیزران، و شقراء النوبیه و نیز وی را ام البنین نیز گفته اند».
وی از اشراف عجم بود، اما در ملک عرب زاده شد و در میان فرزندان آنها رشد و تربیت یافت. مادر امام موسی بن جعفر او را خریداری و او را به فرزندش امام موسی کاظم علیه السلام بخشید. و به آن حضرت گفت: «کنیزی برتر از این ندیده ام و شکی نیست که خداوند متعال به زودی نسل وی را آشکار خواهد ساخت».

9- خیزران مادر امام جواد علیه السلام

خیزران مادر امام جواد علیه السلام از خانواده ماریه قبطیه اهل نوبه است. و کنیه اش ام الحسن است. او را سبکیه نوبیه، مریسیه، ریحانه و درّه نیز نامیده اند. اهل نوبه مسیحی بودند پس از اینکه از مسلمانان شکست خوردند سبکیه در زمره اسرا بود و او را به بردگی فروختند.
خیزران از برترین و فاضل ترین و پرهیزگارترین زنان عصر خویش است. وی همسر امام رضا علیه السلام و مادر امام جواد علیه السلام است. این موقعیت نشان دهنده منزلت و ارزش او در درگاه الهی است. زیرا، چنین مرتبه ای نصیب هر کسی نمی شود. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم درباره او و فرزندش فرمود: «پدرم فدای پسر بهترین کنیزان، که اهل نوبه و پاکیزه و مطهر است». مولی قهپایی خیزران را در زمره راویان حدیث معرفی می کند.

10- سمانه مادر امام هادی علیه السلام

سمانه مغربی، مادر امام هادی علیه السلام و کُنیه اش ام الفضل است. امام جواد علیه السلام صفاتی از او را به نزدیکان خود گفتند و وی را از برده فروشی خریدند، سمانه از بزرگزادگان سرزمین خویش بود، اسارات او را نحیف و نزار کرده بود.
سمانه در زهد و تقوی زبانزد خاص و عام بود. وی بیشتر ایام روزه بود و بی سبب نبود که این شرف و فضیلت را یافت که همسر امام جواد علیه السلام و مادر امام هادی علیه السلام شود. اما درباره اش فرمود: «برده ای که به حق امامت من معرفت داشته باشد، یعنی مقام و شأن امامت را درک کرده است و اهل بهشت است. شیطان نزدیکش نمی شود و مکر و حیله جبار سرکش به سمانه نمی رسد، خداوند به او نظر دارد و غفلت در او راهی ندارد و او را با مادران صدیق و صالح تفاوتی نیست».

11- سوسن مادر امام عسکری علیه السلام

سوسن مادر امام حسن عسکری علیه السلام است. شیح صدوق به نقل از جابر درباره خبر لوح فاطمه علیه السلام می گوید: «در آن لوح نام ائمه و مادرانشان ذکر شده. و نام مادر امام حسن عسکری، سمانه با کُنیه ام الحسن قید شده است».
مادر امام حسن عسکری علیه السلام بانویی باتقوا و عفیف و صالح بود. امام هادی علیه السلام درباره وی می فرماید: «سوسن از بدی ها و پلیدی ها و زشتی ها و ناپاکی ها و آلودگی ها پاک است». احمد بن ابراهیم می گوید: «از حکیمه خاتون پرسیدم امروز که امام حسن عسکری علیه السلام از دنیا رفته، شیعه به چه کسی روی آورد؟ فرمود: به سوسن مادر امام».
این بانوی گرامی و عابد و متقی واسطه میان امام و امامت، و وصی امام بود و چنین مقام والایی به ائمه اختصاص دارد و به سبب موقعیت زمان و صِغَرِ سن و غیبت صُغری حضرت امام زمان علیه السلام، شامل حال وی شد. شیخ ذبیح الله محلاتی می نویسد:«سوسن در ولایت خود پادشاه زاهد بود». مولی قهپایی او را با نام حدیثه در زمره زنان راوی نام برده است.

12- نرجس خاتون مادر امام زمان (عج)

نرجس خاتون مادر مکرّمه امام زمان حضرت مهدی علیه السلام و همسر گرامی امام حسن عسکری علیه السلام و نامش ملیکه دختر یشوعای، فرزند قیصر پادشاه روم و مادرش از فرزندان حواریون منسوب به شمعون وصی حضرت مسیح علیه السلام است.
گویند وی خواب دید که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام با عده ای از فرزندانش از وی نزد حضرت عیسی علیه السلام و شمعون خواستگاری کردند، که پس از موافقت شمعون، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم خطبه ای انشا فرمود و با حضرت مسیح علیه السلام وی را به نام امام حسن عسکری علیه السلام عقد بستند. در خوابی که حضرت فاطمه علیه السلام را دید به اسلام ایمان آورد. نرجس خاتون این خواب را از همگان مخفی داشت ولی آتش محبت به امام علیه السلام او را رنجور نمود تا به اصرار او، قیصر اسیران مسلمان را آزاد کند.
وی همه شب امام علیه السلام را در خواب می دید تا شبی به توصیه حضرت، در عقب لشکریان جدّش (قیصر) که به جنگ مسلمانان بسیج شده بودند حرکت می کند و خود را به هیبت کنیزان در می آورد. چون قیصر شکست می خورد و عده ای اسیر می شوند، او نیز در میان اسیران بود. زمانی که اسیران زن را به معرض فروش می گذارند، او را فرستاده امام هادی علیه السلام، به نام بشربن سلیمان خریداری می کند و به خدمت حضرت هادی علیه السلام درمی آورد. امام علیه السلام او را به حکیمه خاتون، خواهرش می سپارد تا به او احکام بیاموزد و واجبات را فراگیرد. پس از چندی او به عقد امام حسن عسکری علیه السلام درمی آید.
نرجس خاتون بسیار با عفت و پرهیزگار بود. برای او این مقام و مرتبه کافی است که مادر امام زمان علیه السلام، آخرین حجت خدا و برپادارنده قسط و عدل است.
درباره ولادت امام مهدی علیه السلام، روایت است، چون نرجس خاتون به امام مهدی علیه السلام باردار شد، از آن جا که خلیفه عباسی جاسوسانی در بیت امام عسکری علیه السلام گمارده بود تا از زمان ولادت فرزند آن حضرت آگاه و در صدد نابودی او برآید، «زیرا شنیده بود که فرزند امام عسکری علیه السلام دشمن ظالمان بوده و آنان را نابود خواهد کرد». از این رو به امر خداوند هیچ آثاری از بارداری بر نرجس خاتون مشخص نگردید، تا شب نیمه شعبان 255 ه.ق که حکیمه خاتون با سفارش امام عسکری علیه السلام پرستاری آن بانو را به عهده می گیرد تا امام زمان علیه السلام متولد گردد.


:: موضوعات مرتبط: مادران ائمه , ,
:: بازدید از این مطلب : 1038
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
ن : موعظه
ت : دو شنبه 10 شهريور 1393



مادران ائمه اطهار (علیهم السّلام )

نَجمِه (اُمّ البَنین)، مادر امام رضا(علیه السّلام)

سکن النوبِیّه، ام ولد حضرت موسی الکاظم(علیه السّلام) و مادر امام رضا(علیه السّلام) است. کنیه¬اش ام البنین(کلینی ، 1367، ج1، ص 486/ مفید، 1399ق، ص 304 (( 216 متن)) / ابن بابویه، بی¬تا، ج1، ص 307 خبراللوح) و به نام¬های اُروی، نَجمِه، سَمانه، تُکتَم و خیزَران نامیده شده و به شقراء ملقب گردیده است. هنگامی که امام رضا(علیه السّلام) را به دنیا آورد، طاهره نام گرفت/( ابن بابویه، 1404ق، ج1، ص 24-26(( 14 و 16 اصل متن)) / مجلسی، 1403ق، ج49، ص 3و6) صاحب کشف الغمـة می¬نویسد: نام مادر امام رضا(علیه السّلام)، خیزران مرسیه ام ولد، و شقراء النوبیه و نیز اروی ام البنین نیز گفته¬اند.(اربلی، 1401 ق، ج3، ص 113)

فضایل

شیخ صدوق به اسناد خود حدیثی درباره وی نقل کرده است که ترجمه مضمون آن چنین است: حمیده المصفاه، مادر امام موسی بن جعفر (علیه السّلام)، کنیزی – که از اشراف عجم بود و در بین عرب¬ها متولد شده و با فرزندان آنها رشد و نمو کرده و نزد ایشان تربیت شده بود- خریداری و آن را به فرزندش موسی(علیه السّلام) هدیه کرد و به آن حضرت گفت: کنیزی برتر از این ندیده¬ام و شکی نیست که خداوند متعال به زودی نسل وی را آشکار خواهد ساخت.( ابن بابویه، 1404ق،ص24(( 14 اصل متن)) )
شیخ صدوق همچنین حدیث دیگری به اسناد خود از علی بن میثم از پدرش نقل می¬کند که ترجمه مضمون آن چنین است: هنگامی که حمیده مادر موسی بن جعفر(علیهما السّلام) ، نجمه، ام الرضا(علیه السّلام) را – که کنیزی بود- خریداری کرد، پس از آن رسول الله (صلّی الله علیه و آله) را درخواب دید که به او فرمود: ای حمیده، نجمه را به فرزند موسی هدیه کن؛ زیرا او بهترین خلق روی زمین را به دنیا خواهد آورد. حمیده، نجمه را به فرزندش بخشید. سپس علی بن میثم گوید: از پدرم و او هم از مادرش شنیده بود که نجمه هنگامی که حمیده او را خرید ، دوشیزه بود.(همان، ص 26)
ارزش و مقام ام البنین(نجمه) نزد خداوند متعال، از موقعیتی که به او عطا فرمود و او را در کنار امام و مادر امام (علیهما السّلام) قرار داد، روشن و آشکار می¬شود. این شرف و افتخار او را بس که مادر امام علی بن موسی الرضا(علیه السّلام) است . وی زنی بسیار پارسا و متقی و از راویان فرزندش امام رضا(علیه السّلام) بود و جدّه علی بن میثم از این بانو روایت کرده است.

احادیث

شیخ صدوق به اسناد خود از علی بن میثم از پدرش و او از مادرش(یعنی جده علی بن میثم) نقل کرده است که گفت: (( سَمِعتُ نَجمَـةَ اُمَّ الرِّضا (علیه السّلام) تَقولُ: لَمّا حَمَلتُ بِإبنی عَلیٍّ لَم أشعُر بِثِقلِ الحَملِ، وَ کُنتُ أسمَعُ فی مَنامی تَسبیحاً وَ تهلیلاً وَ تَمجیداً مِن بَطنی فَیُفرعُنی ذلِکَ وَ یَهولُنی فَإذا إنتَبَهتُ لَم أسمَع شَیئاً، فَلَمّا وَضَعتُهُ وَقَعَ عَلَی الارضِ واضِعاً یَدَیهُ عَلَی الارضِ رافِعاً رَأسَهُ إلَی السَّماءِ یُحَرِّک شَفَتَیهِ کَأنَّهُ یَتَکلَّمُ فَدَخَلَ إلیَّ أبوهُ موسَی بنُ جَعفَرٍ(علیه السّلام) فَقالَ لِی: هَنیأً لَکِ یا نَجمَـةُ کِرامَـةَ رَبَّکِ. فَناوَلتُهُ إیّاهُ فی خِرقَـةٍ بَیضاءَ فأذَّنَ فی اُذُنِهِ لایمَنِ وأقامَ فِی الایسَرِ وَ دَعا بِماءِ الفُراتِ فَحَنَّکَهُ بِهِ، ثُمَّ رَدَّهُ إلیَّ فَقالَ: خُذیهِ فَإنَّهُ بَقیَّـةُ اللهِ تَعالی فی أرضِهِ)) (ابن بابویه، 1404ق، ج1، ص29)؛ شنیدم نجمه، مادر امام رضا(علیه السّلام)، می¬گفت: هنگامی که به فرزندم علی حامله شدم، سنگینی بارداری را حس نمی¬کردم و در خواب صدای تسبیح و تعریف و تمجید خداوند را از درون شکمم می¬شنیدم که مرا ترسانده بود. هنگامی کره متوجه شدم حامله هستم، چیزی نمی¬شنیدم. چون به دنیا آمد، دست¬هایش بر زمین گسترده و سرش به طرف آسمان بلند بود و لبانش تکان می¬خورد و گویا سخن می¬گفت. پدرش موسی بن جعفر وارد شد و به من فرمود: گوارا باد بر تو کرامت پروردگارت ای نجمه! او را در پارچه سفیدی پیچیدم و امام (علیه السّلام) در گوش راست (مولود) اذان گفت و در گوش چپ اقامه، و آب فرات خواست و آن را به سقف و اطراف دهان مولود مالید و پس از آن او را به من بازگرداند و فرمود: بگیر او را که نماینده خداوند متعال در زمین است.

خیزران، مادر امام جواد(علیه السّلام)

خیزران، مادر امام محمد بن علی، جواد(علیه السّلام) از خانواده ماریه قبطیه (مادرابراهیم بن رسول الله(صلّی الله علیه و آله) و اهل نوبه1 است، و او را سبیکه نوبیه نامیده¬اند و کنیه¬اش ام الحسن است و نام¬های دیگر وی را مریسیه، ریحانه و درّه ذکر کرده¬اند. (کلینی، 1367، ج1، ص492 / ابن بابویه، بی¬تا، ج1، ص 307، خبر اللوح/ مفید، 1399ق، ص 316/ مجلسی، 1403 ق، ج50، ص 7 و 11 / قهپایی، بی¬تا، ج7، ص 174 و 188) اهل نوبه مسیحی بودند و به دنبال شکست ایشان از مسلمانان ، سبیکه(خیزران) در زمره اسرا به عنوان برده فروخته شد، و مادر فرزند امام رضا(علیه السّلام) گردید.

فضایل

خیزران از برترین و فاضل¬ترین و پرهیزگارترین زنان عصر خویش به شمار می¬رفت،و این شرافت و مقام را یافت که همسر امام رضا و مادر امام جواد(علیهما السّلام) شود. این موقعیت نشانگر منزلت و ارزش او در دادگاه الهی است؛ زیرا چنین مرتبه¬ای را نصیب هر فردی نمی¬کند.
رسول خدا(صلّی الله علیه و آله) درباره او و فرزندش فرمود: ((بِأبی إبنُ خِیَرَةِ إلا ماءِ النَوبیَّـةُ الطَیِّبَـةُ)) (محلاتی، 1368، ج3، ص22) ؛ پدرم فدای پسر بهترین کنیزان، که اهل نوبه و پاکیزه و مطهّر است. موسی بن جعفر(علیه السّلام) نیز به یزید بن سلیط فرمود: اگر توانستی سلام مرا به آن جاریه برسان.(همان)
خیزران از زنان راوی حدیث معرفی شده است.(قهپایی، بی¬تا، ج7، ص 174) حدیث به نقل از خیزران یافت نشد، لیکن او که در کنار امام علی بن موسی و حامل و مادر امام محمد بن علی الجواد(علیه السّلام) بوده، بدون شک مطلبی از قول یا فعل امام (علیه السّلام) نقل کرده، اما به دست ما نرسیده است.

سَمانـة، مادر امام هادی(علیه السّلام)

سمانه منقرش مغربی مادر امام علی بن محمد، هادی(علیه السّلام)، ام ولد، مکّنی به ام الفضل است(کلینی، 1367، ج1، ص 497، کتاب الحجـة، باب مولد ابی الحسن علی بن محمد(علیهما السّلام) / مجلسی، 1403ق، ج5، ص 114 و 115 / مفید، 1399 ق، ص 327/ قهپایی، بی¬تا، ج7، ص 188 و 176/ امین، ج2، ص 36) به فرمان امام جواد(علیه السّلام)، با مشخصات تعیین شده¬اش از برده فروشی خریداری شد. سمانه از بزرگ¬زادگان سرزمین خویش بود، اما به عنوان اسیر جنگی به سلک برده درآمده بود.

فضایل

سمانه از برترین و بهترین زنان زمان خویش بود و کسی از زنان درزهد و تقوا به پای او نمی¬رسید. بیشتر ایام را روزه بود و این شرف و فضیلت را یافت که همسر امام جواد و مادر امام هادی (علیه السّلام) شود. امام (علیه السّلام) درباره¬اش فرمود: (( أمَـةٌ عارِفَـةٌ بِحَقّی وَ هِیَ مِن أهلِ الجَنَّـةِ، لا یَقرَبُها شَیطانٌ ماردٌ ولا یَنالُها کَیدُ جَبّارٍ عَنیدٍ، وَ هِیَ کانَت بِعَینِ الله الَّتی لاتَنامُ، وَلا تَختَلِفُ عَن اُمَّهاتِ الصِدّیقینَ وَ الصالِحینَ)) (محلاتی، 1368، ج3، ص 23)؛ برده¬ای عارف به حق من( حق امامت) است؛ یعنی مقام و شأن امامت را درک کرده است. اهل بهشت است. شیطان سرکش به او راهی ندارد و نزدیکش نمی¬شود و مکر و حیله جبار سرکش به سمانه نمی¬رسد، تحت نظر الهی است و غفلت در او راهی ندارد و با مادران صدیق و صالح فرقی ندارد.
سمانه در زمره زنان راوی حدیث نام برده شده است.( قهپایی، بی¬تا، ج7، ص 176) با توجه به این که سمانه همسر و مادر امام بود. بدون شک مطلبی از گفتار یا کردار ایشان نقل کرده است.

سوسن، مادر امام عسکری(علیه السّلام)

سوسن، مادر امام حسن عسگری(علیه السّلام) است و نام¬های دیگری از جمله حدیث، حدیثه و سلیل برای وی ذکر کرده-اند. این بانو ام ولد بوده است.(کلینی، 1367، ج1، ص 461 / مفید، 1399، ص 335/ مسعودی، بی¬تا، ص 205/ اربلی، 1401ق، ج3، ص271/ مجلسی، 1403ق، ج50، ص 237/ ابن شهر آشوب، 1379، ج4، ص 421) شیخ صدوق به نقل از جابر در خصوص خبر لوح فاطمه (علیها السّلام) می¬گوید: در آن لوح نام ائمه و مادرانشان ذکر شده، و نام مادر امام حسن عسکری، سمانه با کنیه ام الحسن قید شده است.( ابن بابویه، بی¬تا، ج1، ص 307)
وی همچنین می¬نویسد: هنگامی که خبر رحلت امام عسکری(علیه السّلام) به مدینه رسید، مادرش، حدیث(ام ابی محمد(علیه السّلام) از مدینه به طرف (( سُرّ مَن رای)) حرکت کرد. جعفر کذّاب برادر امام حسن عسکری(علیه السّلام) بر سر امر امامت و ارث گرفتاری¬های فراوانی به وجود آورد و ارثی را که مال او نبود، طلب می¬¬کرد و از مادر امام عسکری(علیه السّلام) نزد سلطان بدگویی کرد.(همان، ج2، ص474/ مجلسی، 1403 ق، ج50، ص 331)
تاریخ وفات این بانوی بلند مرتبه به درستی معلوم نیست، اما پس از رحلت فرزندش، امام حسن عسکری(علیه السّلام)، یعنی پس از سال 260 قمری زنده بوده است و وصیت کرده بود که او را در خانه¬¬شان در کنار همسر و فرزندش (امام علی بن محمد و حسن بن علی) دفن کنند، اما جعفر مانع می-شد و می¬گفت: این خانه ، خانه من است. امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر او ظاهر شد و فرمود: جعفر! این خانه، خانه توست؟ سپس از نظر غایب گردید.( ابن بابویه، بی¬تا، ج2، ص 442، ش15)

فضایل

مادر امام حسن عسگری(علیه السّلام) بانویی در نهایت ورع و تقوا و عفاف و صلاح بود. امام هادی(علیه السّلام) درباره¬اش فرمود: (( سَلیلٌ مَسلولَـةٌ مِنَ الآفاتِ وَالعاهاتِ وَ الارجاسِ وَ الادناسِ)) (مسعودی، بی¬تا، ص 205)؛ سلیل از بدی¬ها، پلیدی¬ها، زشتی¬ها و ناپاکی¬ها و آلودگی¬ها پاک است.
امام حسن عسکری ضمن وصیت به مادرش میراث خود را میان وی و برادرش جعفر تقسیم نمود و وصیتش را نزد قاضی ثبت کرد. مادر مدعی وصیت آن حضرت بود و این نزد قاضی ثابت شد.(کلینی، 1367، ج1، ص 462/ ابن بابویه، بی¬تا، ج1، ص 43)
مقام و فضیلت این بانوی گرامی از روایتی که شیخ صدوق از احمد بن ابراهیم از حکیمه خاتون دختر امام جواد(علیه السّلام) نقل کرده، آشکار است.
احمد بن ابراهیم گوید: از حکیمه خاتون پرسیدم: امروز که امام حسن عسکری از دنیا رفته، شیعه به چه کسی روی آورد؟ فرمود: به جده، مادر امام( ابو محمد) صلوات الله علیه( مادر امام عسکری).( ابن بابویه، بی¬تا، ج2، ص 501، ش26، باب خامس و اربعون و ص 507، ش 36 همان باب)
بنابراین، این بانوی گرامی و عابد و متقی واسطه میان امام (علیه السّلام) و امت، و وصی امام (علیه السّلام) بود و چنین مقامی، بسیار بالا و عظیم، و مختص ائمه(علیهم السّلام) است که به سبب موقعیت زمان و صِغَر سِن و غیبت صغرای حضرت حجـة بن الحسن – سلام الله علیه- شامل حال جده(مادر امام حسن عسکری(علیه السّلام) شد.
مولی قهپایی او را با نام حدیثه در زمره زنان راوی نام برده است.(قهپایی، بی¬تا، ج7، ص 173) شیخ محلاتی می¬نویسد: سوسن در ولایت خود پادشاه¬زاده بود.(محلاتی، 1368، ج3، ص 24)
از مادر امام عسکری(علیه السّلام) حدیثی یافت نشد، لیکن بدون شک این بانوی گرامی که وصی، مادر و همسر امام بوده حدیثی نقل کرده است.

نَرجِس، مادر حضرت قائم(عجل الله تعالی)

نرجس مادر امام حجـة بن الحسن(القائم) (علیه السّلام) و زوجه ابی محمد، امام حسن عسکری(علیه السّلام)، و نامش ملیکه دختر یشوعا بن قیصر پادشاه روم است. مادرش از فرزندان حواریون منسوب به شمعون وصی حضرت مسیح(علیه السّلام) است.( ابن بابویه، بی¬تا، ج2، ص423 و 420/ طوسی ، 1385ق، ص 135)
نام¬هایی که برای این بانوی گرامی ذکر شده، عبارتند از: ریحانه، نرجس، صقیل،2 سوسن، صیقل و مریم بنت زید العلویه( ابن بابویه، بی¬تا، ج2، ص 432/ قهپایی، بی-تا، ج7، ص 189/ مجلسی 1403ق، ج50، ص 331) و کنیه¬اش ام محمد بن حسن است. وی در سلک اسیران از روم به بغداد آمده بود و او را از برده فروشی خریداری کردند. از این رو، این بانوی محترم به عنوان جاریه( کنیز)، و ام ولد نیز معرفی شده است. در حدیثی که صدوق از جابر، صحابی معروف رسول الله(صلّی الله علیه و آله)، از لوح یا صحیفه حضرت فاطمه (علیها السّلام) نقل می¬کند، درباره نام مادر حجـة بن الحسن می¬نویسد: ((اُمُّهُ جارِیَـةٌ، إسمُها نَرجِس)) (ابن بابویه، بی¬تا، ج1، ص 307)3
حضرت نرجس(علیها السّلام) در حیات ابومحمد امام حسن عسکری(علیه السّلام)، (یعنی پیش از ربیع الاول سال 260 ق. زمان رحلت امام عسکری( علیه السّلام ) در سامرا رحلت کرد.(مجلسی، 1368، ج51، ص 5) لکن محلاتی می¬نویسد: در سنه 261 ق. و در پشت سر امام عسکری مدفون گردید و صندوق او در زیبایی ظاهر و آشکار است.( محلاتی، 1368، ج3، ص 26)

فضایل

ملیکه در خواب دید که حضرت مسیح(علیه السّلام) و شمعون( وصی عیسی(علیه السّلام) ) و جمعی از حواریون به قصر قیصر وارد شدند و بر تختی قرار گرفتند. پس از آن، رسول خدا(صلّی الله علیه و آله) با عده¬ای از فرزندانشان داخل قصر شدند و پس از مُعانِقه با مسیح(علیه السّلام)، به ایشان فرمودند: آمده¬ام تا دختر شمعون را برای فرزندم(امام حسن عسکری(علیه السّلام) خواستگاری نمایم. پس از قبول شمعون، رسول الله (صلّی الله علیه و آله) ملیکه را به عقد فرزند خویش، امام عسکری(علیه السّلام) درآوردند.
ملیکه بیمار شد و پزشکان روم از معالجه او مأیوس شدند. قیصر از وی خواست چنان¬ چه آرزویی دارد بگوید، شاید کمکی برای بهبود او باشد. ملیکه گفت: من امیدی ندارم، لیکن اگر شکنجه و عذاب اسیران مسلمان را متوقف نمایی و زنجیر از گردن ایشان برداری و آن ها را آزاد کنی، ممکن است حضرت مسیح و مادرش مریم بر من لطفی نمایند و مرا عافیت بخشند. قیصر چنین کرد و ملیکه اظهار بهبودی نمود.
پس از آن ، ملیکه چهار شب در خواب دید که سیده نساء حضرت زهرا(علیها السّلام) با مریم(علیها السّلام) با هزاران حوری بهشتی به دیدنش آمدند، و ملیکه تشهد گفت و به دین اسلام مشرف شد. سپس ابو محمد، امام عسکری(علیه السّلام) شب¬ها به خواب ملیکه می¬آمد و شبی به او فرمود: جَدَت (قیصر) لشکری به طرف مسلمانان خواهد فرستاد؛ تو به همراه چند کنیز در زمره خدمت-کاران برو.
پس از شکست لشکر روم، ملیکه در سِلک اُسرا به بغداد برده شد. امام علی النقی(علیه السّلام) فردی به نام بِشر بن سلیمان نَخَاس4 را برای خریداری ملیکه به بغداد گسیل داشت.
داستان چگونگی خرید ملیکه(نرجس) و آن چه این بانوی گرامی برای بشر بن سلیمان نقل کرده، بسیار طولانی است و برای رعایت اختصار از ذکر آن صرف نظر می¬شود.( ر.ک: ابن بابویه، بی¬تا، ج2، ص 419 – 422/ محلاتی، 1368، ج3، ص28 و 29/ مجلسی، 1403ق، ج51، ص7)
بِشر گوید: چون او (نرجس) را به خدمت امام علی النقی(علیه السّلام) بردم، حضرت به او فرمود: خداوند عزّت اسلام و ذلّت مسیحیت و شرف اهل بیت محمد(صلّی الله علیه و آله) را چگونه به تو نشان داد؟ نرجس گفت: چگونه وصف کنم ای فرزند رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) چیزی را که شما بهتر از من آگاه هستید. حضرت(علیه السّلام) فرمود: می¬خواهم تو را اکرام کنم و گرامی دارم، کدام یک بهتر است؛ ده هزار درهم یا بشارت شرف ابدی؟ نرجس گفت: بشارت را می¬خواهم. حضرت (علیه السّلام) فرمود: بشارت باد تو را به فرزندی که پادشاه مشرق و مغرب شود وزمین را پر از عدل و داد کند، بعد از آن که پر از ظلم و جور شده باشد. نرجس گفت: از چه کسی باشد؟ امام علی النقی(علیه السّلام) فرمود: از کسی که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) تو را در فلان شب از فلان ماه و در فلان سال خواستگاری نمود. نرجس گفت: از مسیح و وصی¬اش؟ سپس حضرت (علیه السّلام) از او پرسید که حضرت مسیح و وصی¬اش تو را به ازدواج چه کسی درآوردند؟ نرجس گفت: برای فرزندت ابو محمد. حضرت (علیه السّلام) فرمود: او را می¬شناسی؟ نرجس عرض کرد: از شبی که به دست بهترین زنان، سیده نساء (فاطمه زهرا(علیها السّلام) مسلمان شدم، شبی نگذشته است که او به دیدن من نیامده باشد.
سپس ابوالحسن، امام علی النقی(علیه السّلام) ، خواهرش حکیمه را خواست و فرمود: او را به منزل خود بِبَر و آداب فرایض و احکام شرع به او تعلیم نما، که او زوجه ابو محمد و مادر قائم(علیه السّلام) است. (ابن بابویه، بی¬تا، ج2، ص 423/ مجلسی، 1403 ق، ج51، ص10/ طوسی، 1385ق، ص 138)
بنابراین، این بانوی مکرّم نزد خداوند مقام بالایی داشته که چنین شرف و منزلتی یافته است. نرجس بسیار با عفت و پرهیزگار بود. برای او این مقام و مرتبه کافی است که مادر صاحب الزمان، آخرین حجت خدا و برپادارنده قسط و عدل است. نرجس حامل اسرار الهی و نگاه دارنده اشرف مخلوقات بوده است.
برای این مادر با سعادت، والده حضرت قائم(علیهما السّلام)، زیارت نقل نموده¬اند که در آن صفاتی از این طیبه ذکر شده است؛ از جمله: (( السّلام عَلیکِ أیَّتُها الصِّدیقَهُ المَرضیَّـةُ، السَّلام عَلیکِ أیَّتُهَا التَّقیَّـةُ النَّقیَّـةُ، السَّلام عَلیکِ أیَّتُهَا الرَّضیَّـةُ المَرضیَّـةُ ...)) (مفاتیح الجنان، زیارت والده حضرت قائم(علیه السّلام)) ؛ سلام بر تو ای بانویی که راستگو و مورد رضای خدا هستی. سلام بر تو ای بانویی که متقی و پاکیزه هستی. سلام بر تو این بانویی که راضی هستی و خدا از تو خشنود است.
حدیثی که نرجس از امام(علیه السّلام) نقل کرده باشد و شرایط تحمل حدیث را دارا باشد، یافت نشد و آن چه بشر بن سلیمان از نرجس از کلام امام عسکری(علیه السّلام) نقل می¬کند، در خواب بوده است. اما بدون شک، حضرت نرجس از همسرش و یا فرزندش(قائم) مطلبی نقل کرده است.

نتیجه

ایمان، عبادت، اطاعت از حق تعالی و ولی او، خلوص در عبودیت، تسلیم در برابر امر الهی، عشق به الله، تربیت فرزند و فداکاری در راه عقیده از ویژگی¬های مشترک مادران ائمه(علیهم السّلام) است. دقت در شرح حال و زندگانی ائمه(علیهم السّلام) گویای تأثیر این صفات در آن بزرگواران است.

پی¬نوشتها:

1. نوبه ولایتی از زنگبار (برهان قاطع) ولایتی از بلاد سودان، کنار رود نیل، که در حال حاضر بخشی از آن جزء مصر و بخش دیگر جزء سودان است . (لغت نامه دهخدا) فضّه خادم حضرت زهرا(علیها السّلام) نیز از همین سرزمین بوده است.
2. در نقل علامه مجلسی، این نام ذکر شده است.
3. در این حدیث نام ائمه(علیهم السّلام) و مادرانشان ذکر شده است.
4. نخّاس به معنای برده فروش است یا کسی که در این تبحّر دارد.



:: موضوعات مرتبط: مادران ائمه , ,
:: بازدید از این مطلب : 1047
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
ن : موعظه
ت : دو شنبه 10 شهريور 1393




فضایل و ویژگی های کلی مادران ائمه ی اطهار(علیهم السّلام)

با توجه به آیات و روایات و زیارت¬ها و دعاها، تعریفات و توصیفات ارزشمندی درباره¬ی مادران گرامی ائمه¬ی اطهار(علیهم السّلام) می¬توان ابراز و اظهار کرد؛ ویژگی¬هایی که ذیل زندگانی کلیه¬ی مادران آن بزرگواران قابل طرح است. البته حضرت فاطمه (علیها السّلام) که خود در زمره¬ی اهل بیت عصمت قرار دارد، مورد نظر این مقاله نمی¬باشد.

1. همسری امام معصوم(علیه السّلام)

نخستین فضیلت مادران ائمه (علیهم السّلام) آن است که یازده تن از آن فرزانگان – بجز حضرت فاطمه بنت اسد- افتخار همسری ائمه¬ی (علیهم السّلام) را داشته¬اند. و این خود نمایانگر شأن و منزلت رفیع آن¬ها می¬باشد؛ زیرا هر چند از نظر عقلی کفو و همطراز معصوم کسی جز معصوم نیست، اما با توجه به آن که چنین همسنگانی وجود نداشته¬اند، مشخص می¬گردد که همسران ائمه¬ی هدی از حداکثر سنخیت با شوهران خود برخوردار بوده¬اند؛ چرا که در غیر این صورت، ائمه (علیهم السّلام) به ازدواج با آنان راضی نمی¬شدند. البته این حقیقت در مورد آن دسته از همسرانی است که ائمه¬ی معصوم، خود به ازدواج با آنان اقدام می¬کردند و به ازدواج¬هایی که جنبه¬ی سیاسی داشته یا تحت فشار حکام ستمگر صورت می¬گرفته، ربطی ندارد.

2. مقام مادری امام(علیه السّلام)

دومین و مهم¬ترین خصوصیت این بانوان بی¬نظیر آن است که همچون فاطمه¬ی زهرا(علیها السّلام) شایستگی مادری حجّت خدا را دارا بوده¬اند. در روایتی از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) آمده است: خداوند ما را از بهترین معادن از جهت اصل و طبع و بهترین کشتزارها از جهت رویش، میان پدران و مادران خارج ساخت.(هلالی ، 1424 ق، ص 379)
از سویی، علمای دانش کلام گفته¬اند که امام – و به طریق اولی پیامبر(صلی الله علیه و آله)- باید در تمامی خصلت¬های پسندیده از همگی مردم بالاتر باشد: (( یجب ان یکون الامام افضل من لرّعیـة فی جیع المحامد.)) ( مظفر، 1395ق، ج2، ص 29) چون شرافت نژادی و برتری والدین جزو خصایص نیک محسوب می¬گردد، پس ائمه هدی در این ویژگی هم ممتاز و سرآمد دیگران بودند. نتیجه این که مادران اهل بیت(علیهم السّلام) اشرف و افضل از دیگر بانوان به شمار می¬آمده¬اند.

3. پاکی از آلودگی به وقت فراغت از حمل

مقصود از پاکیزه بودن امام(علیه السّلام) در وقت تولد که در برخی از روایات بدان اشاره شده (مجلسی، 1403ق، ج25، ص 116- 117) طهارت و پیراستگی مادر امام از نفاس است. و این خود وجه تمایز دیگری میان مادران اهل بیت(علیهم السّلام) و دیگر مادران است و کرامتی مهم برای این بانوان فرهیخته به شمار می¬آید.

4. ارحام مطّهر

در زیارت¬ها و روایات، از مادران شریف اهل بیت(علیهم السّلام) و اجداد مادری آنان با عبارت¬های ((ارحام مطهّرات))،(( ارحام طاهره)) (( ارحام الطاهرات المطهّرات))، (( ارحام الزکیـة من النساء)) و جز آن یاد شده که همگی دلالت بر فضیلت بسیار زیاد آن بانوان دارد و منقبتی یادشدنی برای این فرهیختگان به شمار می¬آید. در یکی از زیارت¬ها که درباره¬ی زیارت امام حسن، امام سجاد، امام باقر و امام صادق(علیهم السّلام) است، می¬خوانیم: (( لم تزالوا بعین الله ینسخکم من اصلاب کل مطهّر و ینقلکم من ارحام المطهّرات لم تدنسکم الجاهلیـة الجهلاء و لم تشرک فیکم فتن الاهواء طبتم و طابت منبتکم)) ( ابن قولویه، بی¬تا، ص 119)؛ پیوسته تحت عنایت خداوند بودید. او شما را از صلب پدرانی مطهر به رحم¬هایی پاک منتقل ساخت. اوج جاهلیت آن دوران،شما را آلوده نساخت و فتنه¬ی هواهای نفسانی به وجودتان راه پیدا نکرد. پاک هستید و رستنگاهتان نیز پاک است.
در این روایت و امثال آن، مادران گرامی اهل بیت(علیهم السّلام) و اجداد مادری¬شان و پدران گرامی آنان و اجداد پدری¬شان و نیز رستنگاه آنان- که ظاهراً والدینشان می¬باشند- به صفاتی همچون پاکی و پاکیزگی و نظایر آن، توصیف شده¬اند.
5.حامل نور رسول الله (صلی الله علیه و آله) فرمودند: (( خداوند، من، علی، فاطمه، حسن و حسین را هفت هزار سال پیش از آن که دنیا را خلق کند، آفرید... وقتی خداوند اراده فرمود صورت¬های ما را بیافریند، ما را به شکل عمود نور قرار داد. آن¬گاه ما را در صلب آدم نهاد.. وقتی ما را در صلب عبدالمطلب قرار داد، آن نور را خارج کرده، دو نیمه نمود؛ نیمی از آن را در صلب عبدالله و نیمه¬ی دیگر را در صلب ابوطالب نهاد. نیمه¬ای که از آنِ من بود به آمنه و نصف دیگر را به فاطمه دختر اسد سپرد. آمنه من را به دنیا آورد و فاطمه¬ی بنت اسد، علی را. سپس خداوند- عزّوجلّ- همان عمود را به علی بازگرداند و از آن دو نیمه، حسن و حسین پا به عرصه¬ی وجود نهادند. آن چه از نور علی است، در فرزندان حسن قرار گرفت و آن چه از نور من است، در فرزندان حسین قرار گرفت و آن نور به آمنه از فرزندان حسین تا روز قیامت منتقل می¬شود.)) (مجلسی، 1403ق، ج15، ص7و8) به نظر می¬رسد چون مادران ائمه(علیهم السّلام) یکی از علل و اسباب ولادت ائمه¬ی هدی(علیهم السّلام) بوده¬اند، حاملانِ نور رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به شمار می¬آمده¬اند و این یکی از بزرگ¬ترین- ویا بزرگ¬ترین – افتخارِ این عزیزان به شمار می¬آید.

6. مقام مادری امام زمان(علیه السّلام) .

با توجه به برخی از روایات که در آنها از حضرت فاطمه(علیها السّلام) به عنوان مادر اهل بیت عصمت و طهارت یاد شده، شاید بتوان حضرت آمنه، حضرت خدیجه، حضرت فاطمه بنت اسد، حضرت شهربانو، حضرت فاطمه بنت الحسین، حضرت ام فروه، حضرت حمیده، حضرت نجمه ، حضرت سبیکه، حضرت سمانه و حضرت حدیث را نیز مادر امام یا امامانی که با واسطه به آنان منتهی می¬شوند، دانست و در همین زمینه، از این بانوان عالی قدر- یعنی فرد فردشان- به عنوان مادر امام زمان(علیه السّلام) یاد کرد.

7. الطیبات للطیبین

مادران مطهّر و مقدس اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) مصداق کامل و بارز آیه¬ی (( وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ)) (نور: آیه¬ی 26) می¬باشند؛ یعنی زنان پاکیزه از آنِ مردان پاک و مردان پاک از آنِ زنان پاکیزه¬اند.
با توجه به آن که اهل بیت عصمت و طهارت مصداق تمام و کمال(( الطیبین)) و (( الطیبون)) بوده¬اند، مسلّماً همسران آنان، مصدق(( الطیبات)) بلکه بارزترین مصداق-های آن محسوب می¬شده¬اند. از این جا می¬توان به شرافت این دسته از همسران اهل بیت و سنخیت و تناسب روحی آنان با ائمه¬ی هدی(علیهم السّلام) پی برد.

8. پیوند با عرش الهی

حیات قدسی اهل بیت(علیهم السّلام) از دوران کودکی و حتی پیش از آن، بلکه قبل از آن که بدن¬های شریفشان آفریده شود، شگفت¬انگیز وحیرت¬آور است. آنان از جنبه¬ی بشری و جسمانی هم تفاوت¬های فراوانی با دیگران داشتند. در روایتی درباره¬ی مواد تشکیل دهنده¬ی نطفه¬ی آنان به لسان شریف امام صادق(علیه السّلام) آمده است: هنگامی که خداوند می¬خواهد روح امامی را بگیرد و بعد از او امامی بیافریند، قطره¬ای از آب زیر عرش را به طرف زمین فرستاده، بر میوه یا گیاهی می¬نشاند.امام از آن میوه یا گیاه میل می¬نماید و خداوند از آن قطره ، نطفه¬ی امام بعدی را در صلب او قرار می¬دهد. سپس به رحم منتقل می¬شود(مجلسی، 1403ق، ج25، ص 39)
با توجه به این روایت، باید گفت: مادران عالی مقام اهل بیت(علیهم السّلام) با عرش الهی پیوند داشته و این کرامت و افتخاری بس بزرگ برای آنان به شمار می¬آید.

9. بشارت¬ها و کرامت¬های دوران حمل

بزرگ¬ترین موهبت الهی که به مادران قدس امامان شیعه تعلق گرفت، شایستگی آن بزرگواران برای حمل و پرورش آن اسرار الهی بود.
از آن رو که سراسر حیات اهل بیت عصمت و طهارت( علیهم السّلام) ، کرامت و معجزه بوده است، مادران گرامی¬شان نیز در بخشی از آن ها که به دوران حملشان مربوط می¬شود، شریک بوده و ناظر آن شگفتی¬ها بودند. در روایتی به نقل از اسحاق بن جعفر(علیه السّلام)، فرزند امام صادق(علیه السّلام)، آمده است: شنیدم پدرم می¬فرمود: وقتی مادر یکی از اوصیا حامله می¬شود، دچار سستی¬ای همچون غش می¬گردد و به همین حالت در تمامی روز – اگر حمل در روز باشد- یا تمامی شب- اگر حمل در شب باشد- باقی می¬ماند. سپس در خواب مردی را می¬بیند که او را به فرزندی دارای علم وحلم بشارت می¬دهد. واین باعث شادمانی او می¬گردد. بعد از بیداری، صدایی از سمت راست خود می¬شنود که می¬گوید: به ((خیر)) حامله شدی و به (( خیر)) باز می¬گردی و (( خیر)) آورده¬ای. بشارت باد بر تو به فرزندی دانا و شکیبا.آن گاه در خود احساس سبکی کرده، دیگر در ناحیه¬ی شکم و پهلوهایش احساس ناراحتی نمی¬نماید. وقتی ماه نهم شد، صدای بلندی در منزل می¬شنود. چون شب ولادت فرا رسید، نوری در منزلش ظاهر می¬گردد که جز او و پدر امام، کس دیگری آن را نمی¬بیند. و وقتی می¬خواهد نوزاد را به دنیا آورد، نوزاد به حالت نشسته به دنیا می¬آید[ظاهراً یعنی با سر به دنیا نمی¬آید.] بعد از به زمین آمدن، حرکت می¬کند تا قبله مقابل صورتش قرار گیرد. آنگاه سه بار عطسه می¬نماید و با انگشتانش به حمد خداوند اشاره می¬کند. ناف بریده و ختنه شده است و دندان های رباعی¬اش در بالا و پایین، و دندان¬ نیش و ضاحکه¬اش برآمده است. از پیش رویش نوری مانند شمش طلا تا فاصله¬ی یک شبانه¬روز می¬درخشد و از دست¬هایش نوری طلایی رنگ ساطع می¬گردد...( کلینی، 1401ق، ج1، ص 387 و 388 / مجلسی، 1403 ق، ج25، ص 45 و 46) در روایت مزبور به تفاوت خمیرمایه و نطفه و نحوه¬ی ولادت و رشد خارق العاده¬ی امام در دوران حمل و غیر عادی بودن آن و پیراستگی از عوارض حمل یا برخی از آن ها که همگی از کرامت¬های امام است و نیز به کرامت¬های امهات ائمه در شنیدن بشارت¬های غیبی و ملکوتی و دیدن نوری که برای کسی جز معصومان(علیهم السّلام) قابل رؤیت نیست، اشاره شده است. این امتیازها بیانگر قابلیت¬های فوق العاده آن بانوان گرامی است و از طهارت و روح قدسی آن فرزانگان حکایت می¬کند.
در روایت دیگری درباره¬ی منشأ آفرینش امام، به فرمایش حضرت صادق(علیه السّلام) آمده است: وقتی خداوند دوست دارد امامی را بیافریند، جرعه¬ای از آب زیر عرش را به فرشته¬ای می¬دهد.آن فرشته آن آب را به مادر امام می-نوشاند و از همان ، امام به وجود می¬آید...( مجلسی، 1403ق، ج25، ص37)

10. فضایل مادران اهل بیت(علیهم السّلام) با توجه به زیارتنامه¬ها

متأسفانه با وجود فضایل زیاد و کمالات بی¬حد و حصری که مادران عظیم الشأن آل الله دارند، ظاهراً بیش از دو زیارتنامه برای آنان وجود ندارد: زیارتنامه¬ی حضرت فاطمه بنت اسد و زیارتنامه¬ی حضرت نرجس خاتون . با این حال، فقراتی در آن¬ها هست که شامل تمامی آن بانوان گرانمایه و بی¬بدیل می¬شود. در زیارتنامه¬ی حضرت نرجس آمده است: (( السلام علی والدة الامام و المودعـة اسرار الملک العلام و الحاملـة لاشرف الانام))؛ سلام بر مادر امام و آن که اسرار ملک علام بدو سپرده شده، و از آن که با شرافت¬ترین مردم را دربرداشت.
ظاهراً منظور از(( اسرار))، امام (علیه السّلام) است که مادر امام مسئولیت پرورش و تربیت او را عهده¬دار شده بود. چون این توصیفات زیبا و دلنشین و در عین حال واقعی برای تمامی مادران ائمه(علیهم السّلام) وجود دارد، ظاهراً می¬توان چنین سلام¬هایی را نثار آنان هم نمود و بدین طریق با همه¬ی آنان سخن گفت و به زیارتشان شتافت.
در بخشی دیگر از همین زیارت آمده است: (( اشهد انک احسنت الکفالـة و ادیت الامانـة... و حفظت سرالله وحملت ولی الله و بالغت فی حفظ حجـة الله))؛ گواهی می¬دهم تو به خوبی کفالت کردی و امانت را ادا کرده، سِرّ خداوند را حفظ فرمودی و ولیَّ الهی را حمل کرده، در نگهداری حجّت حق تلاش فراوان نمودی.
این مدایح و شهادت¬ها را نیز می¬توان در مقام خطاب با دیگر مادران عظیم الشأن اهل بیت(علیهم السّلام) ادا کرد. بخش¬هایی از زیارتنامه¬ی حضرت فاطمه بنت اسد که با آن ها می¬توان دیگر مادران ائمه(علیهم السّلام) را زیارت کرد، به قرار ذیل است: (( اشهد انک احسنت الکفالـة و ادیت الامانـة ... و اشهد انک مضیت علی الایمان و التمسک با شرف الادیان))؛ گواهی می¬دهم تو به خوبی سرپرستی کردی و امانت را ادا فرمودی و شهادت می¬دهم تو با ایمان از دنیا رفتی در حالی که به بهترین ادیان چنگ زده بودی. به غیر از جملات نورانی مزبور، عبارات دیگری هم وجود دارد که ظاهراً با آن ها هم می-توان مادران بلند پایه¬ی امامان را زیارت کرد.
 
 


:: موضوعات مرتبط: مادران ائمه , ,
:: بازدید از این مطلب : 1116
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
ن : موعظه
ت : دو شنبه 10 شهريور 1393

پرسش:به گفته شيعه امامان در پهلوي مادرانشان هستند واز ران راست آنها متولد ميشوند مگر حضرت محمد(ص)كه برترين خلق آدم است در شكم مادرش نبود واز رحم او بدنيانيامد

جواب:
ابعاد زندگاني بزرگان دين و معصومان(ع) از شاخصه و ويژگي هايي برخوردار است كه به طور قطع نمي توان علل آنها را درك نمود همين خصوصيات بستر پرسش ها را نيز فراهم ميكند.
اما آن چه دراین باره می شود گفت این است که .
اولا : نخستین دروغ در این پرسش آن است که می‌گوید: «شیعه معتقد است... » در حالی که این جزو اعتقادات شیعه نیست. و این نیز یکی از مزخرفات و بهتانهای زشتی میباشد که به شیعه نسبت میدهند.صاحب این تهمتها و منتشر کننده انها هم کسی جز عبدالعزیز دهلوی نیست که در کتاب تحفه اثنا عشری اورده و انجا هرچه برازنده خود بوده است به شیعه نسبت داده است.و ناگفته نماند میر حامد حسین هم در کتاب عبقات الانوار جواب دندان شکنی به او داده است که پس از قرنها هنوز هم کسی جرعت نقد کتابش را ندارد.و این کتاب یکی از منابع اصلی مولف کتاب گرانسنگ شیعه به نام علامه امینی در کتاب الغدیر میباشد و مولف میگوید که اگر این کتاب نبود نمیتوانستم الغدیر را بنویسم.
ثا نیا : برفرض تسلیم واین که قبول کنیم صحت این روایت وامثال آن را ( برفرض محال ) این عبارت وامثال آن کنایه ازین است که ایام حمل وولادت انان ( به لحاظ شرایط زمانی و مکانی ) درنهایت خفاء وپاکی و.. انجام می گیرد ( نه این که دررحم مادر قرار نداشته باشد و.. ) مثلا همانگونه که حمل و ولادت حضرت موسی(ع) به جهت خطری که از ناحیه فرعون متوجّه آن حضرت بود مخفیانه انجام گرفت به همان صورت حمل و تولد امام عصر(ع) به خاطر خطراتی که از طرف خلفای عباسی آن حضرت را تهدید می کرد در نهان واقع شد
یا درباره امام رضا ع از قول مادر ایشان نقل شده است که: "هنگامی‌که به حضرتش حامله شدم به هیچ وجه ثقل حمل را در خود حس نمی‌کردم و وقتی به خواب می‌رفتم، صدای تسبیح و تمجید حق تعالی و ذکر "لااله‌الاالله" را از شکم خود می‌شنیدم، اما چون بیدار می‌شدم دیگر صدایی بگوش نمی‌رسید. هنگامی‌که وضع حمل انجام شد، نوزاد دو دستش را به زمین نهاد و سرش را به سوی آسمان بلند کرد و لبانش را تکان می‌داد؛ گویی چیزی می‌گفت ..."
درنتیجه هر چه که در کتاب‌ها آمده، عقیدة شیعه نیست. عقیدة شیعه بر کتاب خدا، سنت قطعی پیامبر و روایات متواتر از ائمه استوار است، نه یک روایت ناشناخته ،
ونیز(دوستان دقت داشته باشند که اگر غلوی پیدا کردند که با عقل و قران سازگاری نداشت بیشتر اینها در کتاب انوار النعمانیه است که برخی از علمای ما خواندن برخی از اثار نعمت الله جزایری را شرعا حرام اعلام کرده اند).



:: موضوعات مرتبط: مادران ائمه , ,
:: بازدید از این مطلب : 1056
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
ن : موعظه
ت : دو شنبه 10 شهريور 1393

دانستنی‌هایی درباره مادر امام زمان(عج)

 


نویسنده کتاب پژوهشی نو درباره مادر امام زمان(عج)‌ با اشاره به ابعاد شخصیتی آن بانوی بزرگوار، اظهار کرد: نرجس‌خاتون الگویی برای صبر و اخلاق در عصر غیبت است.

 

کتاب تالیف‌شده توسط ناهید طیبی، مدرس جامعه‌الزهرا(س) با عنوان پژوهشی نو درباره مادر امام زمان(عج) به‌تازگی منتشر شده است. این کتاب در قالب چهار فصل ابعاد مختلفی را از زندگی نرجس‌خاتون به تصویر می‌کشد که شاید تاکنون کمتر در کتابی دیده باشیم. مخاطب می‌تواند در این اثر با گونه‌شناسی روایات،‌ ملیت و خصوصیات شخصی،‌ ازدواج امام حسن عسکری(ع)، روایات مختص به نام مادر امام زمان(عج) و‌ روایات مربوط به بارداری ایشان،‌ تطبیق جنگ‌های اعراب و رومیان،‌ تطبیق تزیینات داخل کلیسا(محل عقد نرجس در بیزانس)،‌ فرو ریختن صلیب‌ها و ستون‌های قصر، مادر امام زمان از دیدگاه اهل سنت،‌ رویکردی جدید؛‌ نرجس و اسطور‌ه‌های زرتشتی،‌ اوضاع سیاسی سامرا و مطالب جدید و متنوع دیگری درباره مادر امام زمان(عج) آشنا شود.

در ادامه گزیده”‹ای از اظهارات نویسنده کتاب پژوهشی نو درباره مادر امام زمان(عج) را می”‹خوانید:

- دغدغه جدی من، معرفی و بیان تحلیلی از زندگانی مادران ائمه اطهار است. با خود فکر کردم چرا تاکنون به مادران ائمه(ع) در قالب کتابی جداگانه پرداخته نشده است. این بود که این ایده در ذهنم کلید خورد... بر زندگی و شخصیت نرجس‌ خاتون و شهربانو متمرکز شدم که کتاب‌های مربوط به آن‌ها نیز امسال منتشر شدند.

- مهمترین دلیل، هجمه‌هایی است که علیه این بزرگواران در دنیا مطرح می‌شود. اکنون مستشرقان، غربی‌ها و تکفیری‌ها برنامه‌های متعددی را در شبکه‌های ماهواره‌ای اجرا و به شیعه توهین می‌کنند. آن‌ها درباره شخصیت این بزرگواران می‌گویند که شیعه دروغ‌پردازی و افسانه‌سرایی کرده است و این موضوع از علاقه شیعیان به این خاندان نشات می‌گیرد! در این شبکه‌ها علاوه بر توهین به مادران این بزرگواران، به تفکر شیعی نیز توهین می‌کنند .در یک برنامه‌ چنین عنوان شد که شیعیان مادر ائمه(ع) را یک ایرانی قرار داده‌اند و اصلا شیعه یک تفکر کاملا ایرانی است و اصالتی ندارد! همچنین آن‌ها معتقدند که ایرانی‌ها مایل به پذیرش اسلام نبودند و چون برایشان سخت بود که اسلام بیاورند، افسانه‌ها را در تاریخ رها کردند و داستان‌هایی را درباره مادران ائمه(ع) سرهم کردند!

- در کتاب‌های موجود تنها به اشاره‌ای درباره ازدواج آنان اکتفا شده است. البته این امر از یک جهت به وجود نگاه حاشیه‌ای به زن در طول تاریخ برمی‌گردد، در حالی که ائمه(ع) با این رویکرد به شدت برخورد می‌کردند. جالب است بدانید که از زمان مادر امام سجاد(ع) به بعد، همگی کنیز بودند، البته کنیز به مفهوم اسیر جنگی. به عنوان مثال، شهربانو که شاهزاده بود، اما به‌عنوان اسیر جنگی(کنیز) به مدینه آمد. بنابراین، ائمه(ع) همسران خود را که مادران امام بعدی بودند، این‌گونه انتخاب کردند و از میان ده‌ها کنیز بر اساس علم امامت، همسرشان را تشخیص دادند و این اقدام آنان از یک نظر ارج نهادن به مقام زن بود.

دغدغه جدی من، معرفی و بیان تحلیلی از زندگانی مادران ائمه اطهار است. با خود فکر کردم چرا تاکنون به مادران ائمه(ع) در قالب کتابی جداگانه پرداخته نشده است. این بود که این ایده در ذهنم کلید خورد... بر زندگی و شخصیت نرجس‌ خاتون و شهربانو متمرکز شدم که کتاب‌های مربوط به آن‌ها نیز امسال منتشر شدند.

- گزارش‌های زیادی درباره نرجس خاتون نداریم. با این وضع می‌توان ادعا کرد که او قطعا از ظرفیت بالایی بهره‌مند بوده و قابلیت ذاتی داشته است که به عنوان مادر امام عصر(عج) انتخاب شود. در گفت‌وگوهای نرجس خاتون با امام حسن عسکری(ع) می‌توان نکات اخلاقی خوبی را یافت، ‌از جمله آن‌که امام حسن عسکری(ع) می‌گوید 10 هزار دینار یا خبر مسرت‌انگیز به تو ‌دهم،‌ کدام را راغبی؟ نرجس خاتون خبر را انتخاب می‌کند و امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: تو را فرزندی خواهد بود که شرق و غرب عالم را مالک شود و جهان را از عدل و داد پر کند. ایشان سپس از حکیمه خاتون، خواهرشان خواستند او را به خانه خود ببرد و فرایض دینی را به او آموزش دهد.

- نکته‌ای که به نظرم لازم است بیان شود، آن است که مادران ائمه(ع) تنها از یک نقطه کره زمین انتخاب نشدند، بلکه افرادی بودند که از سراسر جهان برگزیده شدند.

- نرجس خاتون بعد از شهادت امام حسن عسکری(ع) به‌ دلیل اختناق حاکم از سوی خلفای عباسی و فشارهای روانی جعفر کذاب،‌ در خانه علی بن حمزه بن الحسن بن عبیدالله بن العباس بن امیرالمومنین که از نوادگان حضرت عباس(ع) بود، ساکن شد. درباره زمان مرگ نرجس‌ خاتون نیز روایت‌های مختلفی وجود دارد. البته در متون شیعی و اهل سنت در این باره اختلافات اساسی وجود دارد.‌ برخی بر روایت کنیز خیزرانی تکیه دارند و مرگ او را پیش از امام حسن عسکری(ع) در سال 260 هجری قمری عنوان می‌کنند و برخی نیز به سال‌های بعد اشاره دارند که این روایت البته ضعف سند دارد.

- ابومحمد ابن حزم الظاهری نیز در کتاب «الفصل فی الملل و الاهواء و النحل» درباره مرگ نرجس‌خاتون می‌نویسد: «فتنه شیعیان به دست صقیل و ادعای او زیاد شد تا اینکه معتضد او را حبس کرد تا بیست و اندی سال پس از مرگ مولایش(امام حسن عسکری) و عمر وی در همانجا سپری شد. او در منزل حسن بن جعفر نوبختی بود که وی را به قصر معتضد بردند و باقی عمر در آن‌جا بود تا این‌که در همان قصر و در ایام المقتدر بالله از دنیا رفت.»



:: موضوعات مرتبط: مادران ائمه , ,
:: بازدید از این مطلب : 1098
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
ن : موعظه
ت : دو شنبه 10 شهريور 1393
می توانید دیدگاه خود را بنویسید

<-CommentAvator->
<-CommentAuthor-> در تاریخ : <-CommentDate-> - - گفته است :
<-CommentContent->

<-CommentPage->

(function(i,s,o,g,r,a,m){i['GoogleAnalyticsObject']=r;i[r]=i[r]||function(){ (i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments)},i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o), m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m) })(window,document,'script','//www.google-analytics.com/analytics.js','ga'); ga('create', 'UA-52170159-2', 'auto'); ga('send', 'pageview');